Παράξενες
μέρες
Ξημέρωσε...
Ο
ήλιος όλο κι ανεβαίνει πιο ψηλά.
Από
τη Δύση μαύρα σύννεφα κινήσανε,
ίσως
απόψε σκοτεινιάσει μεσημέρι.
Δεν
ξέρω τι που με φοβίζει, μα φοβάμαι
ποιος
θα νικήσει, θα φανεί.
Ξάφνου,
βοριάς...
ήρθε
να διώξει τη βροχή,
μα
φέρνει κρύο·
ο
ήλιος, βασιλιάς θα συνεχίσει,
όμως
το σούρουπο θα ’ρθει
πιο παγερό.
Ήττα
δεν είναι,
μα
και νίκη δε λογιάζεται·
όλη
η ζωή μου
τέτοιες
μέρες σαν κι αυτή.
Από
τη συλλογή «Δυτικά
της νιότης»,
(αυτοέκδοση,
2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου