Marc Charles Gabriel Gleyre, "Pentheus, pursued by the Maenaden"
8
Ανάμεσα
στην «Τρίτη» του Μάλερ
και
τη σεληνιασμένη Αγαύη
κύλησε
κι αυτό το καλοκαίρι
κατρακύλησε
μες στις κατηφοριές της μνήμης
σαν
το κεφάλι του άμοιρου Πενθέα
πριν
καρφωθεί επάνω στο κοντάρι
κι
ένα τρομπόνι απ’ την ρωμαϊκή αρένα
ανηφόριζε
και σπάραζε τη νύχτα
Ποια
μουσική με τα ξυλόφωνα των κούφιων κεραυνών του
μου
σκευωρεί ο ερχόμενος χειμώνας;
Gustav Mahler – Symphony No 3 in D minor
19
Νύχτα
αυγουστιάτικη με δυο φεγγάρια και δυο αγάπες
με
τη μισή ψυχή σου να γλιστρά στο έρεβος
Τροβαδούρε
της νύχτας τι φαντάστηκες
το
χάδι της σαν την ουρά ενός κομήτη
τραβάς
εδώ κι εκεί σαν σε παρέκκλιση
σαν
μια αγάπη που την καταχράστηκες
Κλείσε
τον διακόπτη του ήλιου Αποκοιμήθηκες
πάνω
στην αλεξανδρινή σου αστρονομία
34
ΦΙΟΡΗ
Μέρα τη μέρα πιο πολύ
εγκάτοικος του μωβ που ολοβαθαίνει
είπα αναλώθηκα
με δύο ολάνοιχτους καρπούς
και μια βιολέττα που άρχισε δειλά
να ηλιοτροπίζει
είπα ψυχή μου δικαιώθηκα
Μα να! ξανάνοιξε η αυλαία κι άκουσα
καινούργια αράγιστη φωνή κι ανάμεσα
απ’ τα πορτοκαλάνθια και τα κύματα
τις δυο πατρίδες πρόβαλε η μορφή
− κόμη της καστανιάς και πάτημα δορκάδος −
γραμμές της Αττικής στο σκίρτημά της
ένα κομμάτι Αιγαίου μες στο βλέμμα της
το βλέμμα της γελά και πεισματώνει
σοβαρή Χάρις
Παιδί που τ’ όνομά σου λουλουδίζει
τα γέλια του φλωρεντινά κωνσταντινάτα
φιλάργυρα τα γέλια
και τα λόγια σου
φιλοδωρήματα μιας σκέψης που ωριμάζει
Από
τη συλλογή «Αποθέτης», β' έκδοση, Γαβριηλίδης, 2005.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου