Τζιουζέππε Ουνγκαρέττι, "Το βυθισμένο λιμάνι"

              ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

   Λοκβίτσα, 30 Σεπτεμβρίου 1916

Ονομαζόταν

Μοχάμεντ Σέαμπ

Γόνος

εμίρηδων νομάδων

αυτόχειρας

γιατί δεν είχε πια

Πατρίδα

Αγάπησε τη Γαλλία

κι άλλαξε όνομα

Έγινε Μαρσέλ

όμως δεν ήταν Γάλλος

και δεν ήξερε πια

να ζει

στο τσαντήρι των δικών του

όπου ακούνε την ψαλμωδία

του Κορανίου

απολαμβάνοντας τον καφέ

Και δεν ήξερε

πώς να σύρει

το τραγούδι

της εγκατάλειψής του

Τον συνόδεψα

με την πατρόνα του ξενοδοχείου

όπου μέναμε

στο Παρίσι

οδός Καρμ αριθμός 5

άθλιο κατηφορικό δρομάκι

Αναπαύεται

στο κοιμητήρι του Ιβρύ

συνοικία που θυμίζει

πάντοτε

μέρα

παζαριού

σε διάλυση

Και ίσως μόνον εγώ

ξέρω ακόμα

ότι έζησε

                  ΦΑΣΗ

     Μαριάνο, 25 Ιουνίου 1916

Στράτα τη στράτα

ξαναβρήκα

το πηγάδι του έρωτα

Στον οφθαλμό

των χιλίων και μιας νύχτας

ξαπόστασα

Στους εγκαταλειμμένους κήπους

εκείνη σίμωνε

σαν περιστέρα

Μες στον αέρα

του μεσημεριού

που ’ταν σωστή λιγοθυμιά

της έδρεψα

πορτοκάλια και γιασεμιά

               ΣΑΝ ΜΑΡΤΙΝΟ ΝΤΕΛ ΚΑΡΣΟ

Λαγκάδι του Μοναχικού Δέντρου, 27 Αυγούστου 1916

Απ’ τα σπίτια αυτά

δεν απομείναν

παρά μερικά

ξεφτίδια τοίχου

Από τόσους

που με συναναστρέφονταν

δεν απέμεινε

τίποτα

Μα στην καρδιά μου

κανένας σταυρός δε λείπει

Είναι η καρδιά μου

ο πιο σπαραγμένος τόπος

              ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ

 Λοκβίτσα, 28 Σεπτεμβρίου 1916

Όταν

η νύχτα πάει να χαθεί

τότε που η άνοιξη σιμώνει

και αραιά

κάποιος διαβαίνει

Πάνω απ’ το Παρίσι πυκνώνει

ένα μουντό χρώμα

κλαυθμού

Στη γωνιά

ενός γεφυριού

θωρώ

την απέραντη σιωπή

μιας ψιλόλιγνης

κοπέλας

Οι αρρώστιες μας

σμίγουν

Και σαν συνεπαρμένοι

μένουμε

     ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

 Λοκβίτσα, 2 Οκτωβρίου 1916

Ευγενικέ

Έττορε Σέρρα

ποίηση

είν’ ο κόσμος η ανθρωπότητα

η ίδια μας η ζωή

ανθισμένα απ’ το λόγο

το καθάριο θαύμα

ενός πυρετικού αναβρασμού

Όταν βρίσκω

στη σιωπή μου ετούτη

μια λέξη

είναι σκαμμένη στη ζωή μου

σαν άβυσσος

Μετάφραση: Φοίβος Ι. Πιομπίνος

Από τη συλλογή: «Το βυθισμένο λιμάνι».

Πηγή: «Giuseppe Ungaretti - Ποιήματα», β΄ έκδοση, Ίκαρος 2001.

Μετάφραση - σημειώσεις - χρονολόγιο: Φοίβος Ι. Πιομπίνος.

Στην εικόνα: O Τζιουζέππε Ουνγκαρέττι στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Πηγή για την εικόνα: Wikipedia.