Ηβάν Μπόλαντ, "Καραντίνα", (μετάφραση - επίμετρο: Σοφία Γιοβάνογλου)

Καραντίνα

Ηβάν Μπόλαντ, 1944-2020

Στης χειρότερης εποχής τη χειρότερη ώρα

          στο χειρότερο χρόνο ενός ολόκληρου λαού

έφυγ’ ένας άντρας απ’ το φτωχοκομείο μαζί με τη γυναίκα του.

Πήγαινε —πήγαιναν και οι δυο μαζί— στα βόρεια.

Εκείνη είχε πυρετό απ’ τον λοιμό και δεν μπορούσε άλλο.

          Τη σήκωσε εκείνος και την έβαλε στην πλάτη του.

Προχώρησ’ έτσι δυτικά και δυτικά και βόρεια.

Ώσπου έφτασαν το απόβραδο κάτω απ’ τα παγωμένα άστρα.

Το πρωινό τούς βρήκαν και τους δύο πεθαμένους.

          Απ’ το κρύο. Απ’ την πείνα. Απ’ τις τοξίνες γενικά της ιστορίας.

Κρατούσε όμως τα πόδια της σφιχτά στο στέρνο του.

Της σάρκας η στερνή του φλόγα ήταν το ύστατο δώρο του σε ’κείνη.

Κανένα ποίημα αγάπης στο κατώφλι αυτό ποτέ μην πλησιάσει.

          Κανένας χώρος δεν υπάρχει εδώ γι’ ανακριβή

εγκώμια στα νάζια και στον αισθησιασμό του σώματος

Υπάρχει μόνο χρόνος για ’κείνη την ανηλεή καταγραφή:

Τον θάνατο των δυο τους το χειμώνα του 1847.

          Κι ακόμα το τι πέρασαν. Πώς έζησαν.

Και τι υπάρχει μεταξύ μίας γυναίκας κι ενός άντρα.

Και σε ποιον ζόφο αυτό μπορεί κάλλιστα να φανερωθεί.

Μετάφραση: Σοφία Γιοβάνογλου

---

Quarantine ⁽¹⁾

Eavan Boland, 1944-2020

In the worst hour of the worst season

          of the worst year of a whole people

a man set out from the workhouse with his wife.

He was walking — they were both walking — north.

She was sick with famine fever and could not keep up.

          He lifted her and put her on his back.

He walked like that west and west and north.

Until at nightfall under freezing stars they arrived.

In the morning they were both found dead.

          Of cold. Of hunger. Of the toxins of a whole history.

But her feet were held against his breastbone.

The last heat of his flesh was his last gift to her.

Let no love poem ever come to this threshold.

          There is no place here for the inexact

praise of the easy graces and sensuality of the body.

There is only time for this merciless inventory:

Their death together in the winter of 1847.

          Also what they suffered. How they lived.

And what there is between a man and woman.

And in which darkness it can best be proved.

---

Ηβάν Μπόλαντ (Eavan Boland): Ιρλανδή ποιήτρια, γεννημένη στο Δουβλίνο το 1944. Πέρασε την παιδική της ηλικία στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη και επέστρεψε στην Ιρλανδία στην εφηβεία της. Φοίτησε στο Κολλέγιο Τρίνιτυ και, φοιτήτρια ακόμη, εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή, “23 Poems” ⁽²⁾.

Ακολούθησαν πολλές άλλες, μεταξύ των οποίων οι συλλογές: “A Poet’s Dublin” (Carcanet Press, 2014), “A Woman Without a Country” (W. W. Norton, 2014), “New Collected Poems” (W. W. Norton, 2008), απ’ όπου και το μεταφρασμένο ποίημα ⁽³⁾ —αν και για πρώτη φορά συμπεριλήφθηκε στη συλλογή “Against Love Poetry” (W. W. Norton, 2001)—, “Domestic Violence” (W. W. Norton, 2007), “The Lost Land” (W. W. Norton, 1998).

Στο επίκεντρο του έργου της βρίσκονται ζητήματα που αφορούν στη γυναικεία φύση και στις παραδοσιακές “κατασκευές” της, τις οποίες η ίδια υπονομεύει. Σημαντική επίδραση στη γραφή της ασκούν, επίσης, η ιστορία και η μυθολογία της Ιρλανδίας που τις προσεγγίζει με έναν δικό της νέο τρόπο.

Δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνιας. Διακρίθηκε και βραβεύθηκε για το έργο της. Πέθανε στις 27 Απριλίου του 2020.

Σχετικά με το ποίημα

Το ποίημα αναφέρεται στον καταστροφικό Μεγάλο Λοιμό που έπληξε την Ιρλανδία  τη δεκαετία του 1840, εξ αιτίας του οποίου και των ασθενειών που έφερε μαζί του πέθαναν εκατοντάδες χιλιάδες Ιρλανδοί και Ιρλανδές. Η καταστροφή αυτή σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία της χώρας.

Αναφορές

(1) Για το ποίημα στην αγγλική γλώσσα, βλ. σε: Poets.org (χ.χ.), Poems, Quarantine. Στον ιστότοπο: https://poets.org/poem/quarantine (προσφάτως: 02-05-2020).

(2) Poetry Foundation (2020), Eavan Boland 1944-2020. Στον ιστότοπο: https://www.poetryfoundation.org/poets/eavan-boland (προσφάτως: 02-05-2020).

(3) Poets.org (χ.χ.), Poets, Eavan Boland. Στον ιστότοπο: https://poets.org/poet/eavan-boland (προσφάτως: 02-05-2020).

Πηγές για την εικόνα: Twitter & Publishing Women.