Εκείνος, περιέργως, συγκατένευσε.
Ήταν που από μισάνοιχτες περσίδες
ξεπηδούσαν δρομάκια τής Χίου
και βόλτες στους Αντίπαξους.
Δεν φαινόταν ο σκούρος λεκές.
Και πώς σε ασπρόμαυρη ελληνική ταινία
έρχεται αιφνίδια το τηλεγράφημα,
και «Μην κλαις», της λέει, και τη φιλάει.
το μικρό κορίτσι στην ακρογιαλιά;
Ήταν ανάγκη ο φλοίσβος και το αεράκι;
Έφυγε με μάτια μοβ μέδουσες.
ανασαίνοντας βαριά και άρρυθμα
η Πανσέληνος πανσέληνος αποφάνθηκε διφορούμενα,
ενώ δυο σκιές αγόρια κλωτσούσαν μια ολοστρόγγυλη μπάλα
που φωσφόριζε στην κοίτη ενός ξεροπόταμου
μέχρι που αναλύθηκε σε διάσπαρτες μελαγχολικές
πυγολαμπίδες.
προσπαθώ να ερμηνεύσω τη θλίψη του κάμπου
μιλούν κοφτά οι φίλοι, λένε πως δεν βγαίνουν
παρασιτώ στον άρρωστο κισσό της αυλής.
που δεν αφήνουν σημάδια ούτε μώλωπες
παρά μια κίτρινη τεθλασμένη γραμμή στο προσκέφαλο.
σε φωτογραφίες, σε λέξεις και σε αναρτήσεις,
περιμένοντας το λάθος.
Όμως το λάθος είναι τσιγκούνικο και πεισματάρικο.
Και η προσμονή φοράει ψάθινο καπέλο
πηγαίνει στην ακρογιαλιά
χαζεύει τους γλάρους
γρήγορα γίνεται μέδουσα θαμμένη στην άμμο
ψάρι που έπεσε έξω απ’ τον κουβά και σπαρταράει.
Κι όταν φανεί το λάθος
απαντά λακωνικά και έξυπνα
δεν υπακούει σε βελτίωση
παίρνει την προσμονή και την πετά στο πάτωμα
βρίσκει ένα μπαούλο και την κλείνει μέσα
σαρακοφαγωμένη.
Να φέρεται σαν παιδί
Να δοκιμάζει ένα φρούτο και να το αφήνει μισοφαγωμένο
Να πιάνει το φαγητό με τα χέρια
και να σκορπά πατατάκια στο πάτωμα.
αυτή φορούσε φουστάνια μυθικά
τσιγγάνικες μαντίλες και γιορντάνια.
Κι όταν μιλούσε,
οι νυχτερίδες γίνονταν μικρά μαυροπούλια
που νεογέννητα τιτίβιζαν για τρυφερότητα.
Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων (1998-2007) και διευθύντρια του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου Αμπελοκήπων Θεσσαλονίκης (2007-2011). Αποτελεί μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων Έκφραση/Έκθεση, που εισήγαγαν την επικοινωνιακή γλωσσική διδασκαλία στο Λύκειο. Επίσης, μέλος της ομάδας φιλολόγων «Δημιουργική έκφραση», η οποία δημιούργησε το ψηφιακό έργο «Πολύτροπη Γλώσσα» (http://politropi.greek-language.gr), για τη διδασκαλία της Νεοελληνικής Γλώσσας. Η μελέτη της Η γραπτή έκφραση των μαθητών. Προτάσεις για την αξιολόγηση και τη βελτίωσή της, εκδ. Κέδρος 2007, εστιάζει στο γράψιμο ως διαδικασία, μέσα από ποικίλα και διαφορετικά είδη κειμένων.
Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (ΕΛΘ). Επίσης, μέλος του Κύκλου Ποιητών.
Εξέδωσε δέκα ποιητικές συλλογές: Καταγραφές, 1982, Στο μεταίχμιο, 1992, Δύο ελεγείες και μία ωδή, εκδ. Τραμάκια, 1996, Μαθητεία στην αναμονή, εκδ. Τραμάκια, 2001, Διπλή άρθρωση, εκδ. Ταξιδευτής, 2009, Οδυσσέας, τρόπον τινά, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2013, Εποχή αφής, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2016, Γιατί το μέλλον μια μικρή κουκίδα, εκδ. Σαιξπηρικόν, 2018, Ο δρόμος της επιστροφής είναι απόκρημνος, εκδ. Μελάνι, 2022. Η πρόσφατη δέκατη συλλογή της Tempo perso κυκλοφορεί από τις εκδ. Σαιξπηρικόν, 2025.
Επίσης, εξέδωσε μία συλλογή διηγημάτων: Βγήκε ένας ήλιος χλωμός, εκδ. Ταξιδευτής, 2012.
Το 2019 συγκέντρωσε σε τόμο κριτικά της σημειώματα για 49 λογοτέχνες, με τον τίτλο Νήματα της γραφής, πτυχές κειμένων, εκδ. Ρώμη.
Υπήρξε μόνιμη συνεργάτρια του περιοδικού Θευθ, με κριτικά σημειώματα στη στήλη «Η πρώτη γεύση» από το 2020 έως το 2024. Επίσης, συνεργάστηκε σε τακτά χρονικά διαστήματα με το περιοδικό Fractal, με κριτικά σημειώματα κάτω από τον τίτλο «Ανάσες ποίησης/πεζογραφίας/γραφής».
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ιρλανδικά, ιταλικά, γερμανικά και αλβανικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου