Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, "Δύο σονέτα"

Η ΕΝΤΕΧΝΟΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑ

                                                 μυθοπλασία


Επράξαμε τα δέοντα: πρεσβεία
πέμψαμε (δούκες τρεις και λογοθέτη),
με πλείστα δώρα −ως και λαιμοδέτη
διά τον σκύλο του, χρυσόν (σπανία

επάνω φέροντα μικρογραφία)−
μόλις εμάθαμε ότι συνθέτει
ο πρίγκηψ ελεγείες και εισέτι
έπος εν ομοιοκαταληξία.

Θαρρείς και ποίηση ανά την υφήλιο
είναι πρωτόφαντο κάποιος να γράφει,
εθαύμαζαν οι πρέσβεις. Τον εμφύλιο

εις όλα των Χαζάρων τα εδάφη
προτού υποκινήσουν, κροκοδείλιο
δάκρυ, διά την Τέχνην, κατεγράφη.



Πρώτη δημοσίευση: περιοδικό Θευθ, τχ. 14, Δεκέμβριος 2021.

ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ


Της πόλης μου τα τείχη μοιάζουν δόντια
γριάς −που λείπουν, σπάσαν ή κουνιούνται.
Με στήλες επιτύμβιες συμπληρούνται
κάποια μικρά κενά και, οριζόντια,

με κίονες ναών. Μέτρα δρακόντεια
στη σύγκλητό μας πια δεν συζητούνται.
Την διάλυση του κράτους μας φοβούνται
της ηγεσίας τ’ άβουλα γερόντια…

Ξυπνώ στον εικοστό πρώτο αιώνα,
λέω: «εφιάλτης είναι· τι με νοιάζει;»
κι όπως ξανά τα μάτια μου σφαλίζουν

βλέπω μια πιο τρομακτικήν εικόνα:
πλήθους μορφών −αργά που πλησιάζει·
με πίκρα, «μνήμης χάριν», ψιθυρίζουν.



Πρώτη δημοσίευση:

Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, πόλη και χρόνος (Ημερολόγιο 2022), εκδ. Ρώμη 2021.





Στην εικόνα:

John William Waterhouse, «The Favorites of the Emperor Honorius» (1883).
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.