1
Η
Ποίηση: σαν ακριβό γαλλικό άρωμα
φοριέται
σε σταγόνες. Μία πίσω από κάθε αυτί.
2
Ο
φθόνος: ένα παγκόσμιο αγαθό.
6
Αυτόματος
μηχανισμός επιβίωσης σε τοξικό περιβάλλον: η Ποίηση…
23
Δεν
αναρωτιέμαι πια. Το αποφάσισα: ο καλλιτέχνης όταν δημιουργεί είναι ταυτόχρονα καλός
και κακός, Θεός και Διάβολος, δυνατός και αδύναμος, πιστός και άπιστος.
Αιχμάλωτος στο φως, ελεύθερος στο σκοτάδι.
30
Ο
ανεμοστρόβιλος της ζωής σαρώνει πρώτα το σώμα ή το πνεύμα;
45
Η
Σούζαν Σόνταγκ εύστοχα είχε πει:
«Ποτέ
δεν ξέρεις τι φύλο είναι κάθε μέρα που έρχεται
όπως
δεν ξέρεις τι ηλικία έχεις κάθε μέρα που περνάει».
Επιτέλους
κάποιος κάποτε προώθησε την απενεχοποίηση της ζωής.
53
Το
σώμα όπως ακριβώς και η γλώσσα ξέρει να παίζει καλά το παιχνίδι των λέξεων.
Όταν ένα και μόνο γράμμα χωρίζει με μια δρασκελιά μια χαράδρα από έναν αιθέρα
την οδύνη από την ηδονή.
70
Οι
αμετανόητοι ονειροπόλοι είναι καταδικασμένοι να ψήνονται στην κόλαση των
ονείρων τους.
72
Τα
όνειρα του ύπνου είναι ό,τι δεν μπορείς να θυμηθείς, αλλά τα όνειρα του ξύπνου
ό,τι δεν μπορείς να ξεχάσεις.
77
Η
ευαισθησία είναι ένα έντομο εργατικό που υφαίνει επάνω σου μεθοδικά δέρμα
αραχνοΰφαντο.
90
Η
ελπίδα είναι η μοναχοκόρη του δράματος.
95
Για
πρώτη φορά ένας λαός είναι φοβισμένος περισσότερο απέναντι στη ζωή παρά στο
θάνατο.
112
Η
οξεία όραση προκαλεί αναπόφευκτα οξεία απληστία.
125
Όλη
αυτή η κοσμική τακτοποίηση να καταλήγει τόσο άδοξα στο χάος…
127
Το
μεταφυσικό επίτευγμα της Ποίησης είναι η μετατόπιση του ονείρου στην πραγματική
ζωή.
130
Το
πραγματικό αποζημιώνει τον ορθολογιστή με την ύπαρξή του. Το ιδανικό προδίδει
τον ονειροπόλο με την ανυπαρξία του.
143
Το
όνειρο κυοφορεί μυστικά τη ματαίωσή του.
151
Στις
πύλες της αιωνιότητας επικρατεί ο μεγαλύτερος συνωστισμός από υπερεκτιμημένους
συγγραφείς κυρίως.
168
Η
Τέχνη είναι ένας θηριοδαμαστής. Εξημερώνει τις άγριες ψυχές των ανθρώπων.
173
Ο
καλλιτέχνης είναι καταδικασμένος να ζει σ’ έναν άξεστο κόσμο. Και να τον
καταγράφει.
194
Σχήμα
οξύμωρο: η απληστία ενός ξεδοντιασμένου κόσμου.
199
Η
μοναξιά των μοιραίων εραστών εκπέμπει το πιο παράξενο φως.
201
Αν
θέλεις να κρατάς την επιθυμία ζωντανή, κράτα την πεινασμένη.
270
Το
άρωμα που εκλύεται από το εύθραυστο άνθος:
ο
αόρατος φόβος του θανάτου.
314
Τραγικό
σημείο των καιρών: η τρομακτική αίσθηση ότι γεννήθηκες για να υπηρετείς μια σκοτεινή
οικονομική δύναμη, κι ότι η ζωή πλέον δεν σου ανήκει.
335
Δεν
είναι ο ποιητής μάγος μα είναι η λέξη μαγική.
348
Ζήλεια
και κτητικότητα: τα κοινωφελή ζιζάνια του έρωτα.
373
Ό,τι
και να κάνει κανείς, το χάος του υποσυνειδήτου πάντα υποδόρια θα κοχλάζει.
388
Ο
ταυρομάχος δεν άντεξε
ξέσπασε
σε λυγμούς
όταν
στο βλέμμα του
ετοιμοθάνατου
ταύρου
είδε
την δική του χαμένη αθωότητα.
408
Η
εξυγίανση έρχεται πάντα μέσα από την εξαθλίωση.
421
Ποίηση
και πραγματικότητα. Ζευγάρι αχώριστο. Καταδικασμένο στην αναγκαστική συνύπαρξη.
438
Επειδή
κανένας μας δεν είναι ευχαριστημένος με αυτό που είναι, επειδή όλοι θέλουν να
είναι ένας Άλλος, κυκλοφορούμε μεταμφιεσμένοι.
453
Η
ευτυχία μας είναι πάντα υποκειμενική. Διαμορφώνεται από την ευτυχία των άλλων.
457
Τόση
φασαρία
Τόση
κούραση
Τόσο
τρέξιμο
Για
την επιβράβευση
Για
την διάκριση
Για
τη δόξα
Για
να επιβεβαιωθείς
μέσα
στο μυαλό των άλλων.
484
Η
ομορφιά των λίγων πρέπει διαρκώς να εκπαιδεύεται για να αντισταθεί
στην αντιπάθεια των πολλών.
485
Η
ειλικρίνεια της τεχνολογίας: όταν ο μόνος που εμπιστεύεσαι είναι
ο υπολογιστής σου κι αυτός σου δείχνει την αφοσίωσή του με
το να σε κοιτά βαθιά στα μάτια.
489
Έρωτας:
ο θρίαμβος της ασυναρτησίας.
498
Η
άρνηση της πραγματικότητας είναι παράγωγο της ελαφριάς συνείδησης. Και το
αντίστροφο.
518
Για
να καταλάβεις τον κόσμο δεν πρέπει να τον κοιτάς κατάματα. Πρέπει να τον κοιτάς
λοξά.
526
Ερωτικός
ποιητής είναι ο ερωτοκτόνος ποιητής.
529
Ο
αισθηματολόγος ποιητής. Ο υποκριτής του έρωτα.
557
Αν
αναρωτιέσαι ποιος είναι ο Δικτάτορας της Ζωής: είναι η Βιολογία που προστάζει.
566
Να
περπατάς ξεχνώντας την ζωή που πάντα των βημάτων σου προηγείται.
567
Τις
επιδημιολογικές μελέτες του μέλλοντος θ’ απασχολήσουν όλες οι καχεκτικές
αγάπες.
568
Να
μην αργήσεις στο ραντεβού με τον εαυτό σου.
569
Τελικά
δεν είναι το παραμύθι που ντύνει τη ζωή αλλά η ζωή το
παραμύθι.
Από το βιβλίο «Ημερολόγιο φιλοσοφικής ήττας
[σκέψεις και αφορισμοί για κάθε μελλοντική ποίηση]», εκδ. Κουκούτσι, 2013.
Τα κείμενα που ανθολογήθηκαν περιλαμβάνονται στις ενότητες:
«Δεν συμπονούμε τον ασθενή», «Ο χρόνος έξω απ’ τον
κόσμο», «Υπερασπίζοντας την Ύπαρξη», «Κάκτοι κι ανεμόμυλοι», «Να ζεις σαν
θεατρίνος», «Δέρμα αραχνοΰφαντο», «Πώς να σώσεις ένα κόσμο που δεν θέλει να
σωθεί;», «Η πτητική ικανότητα (της Mary Poppins)», «Ένα γιγάντιο υπερηχητικό
αυτί», «Η μετατόπιση του ονείρου», «Μυστική κυοφορία», «Μια παράταιρη
γεωμετρική σχέση», «Η Τέχνη είναι ένας θηριοδαμαστής», «Τοπία εικονικής
πραγματικότητας», «Η εποχή της παραίτησης», «Συμπαντική ελαφρότητα», «Όλα τα
υπερτροφικά Εγώ», «Ο εορτασμός της
αστάθειας», «Τα όνειρα να τα ξυπνάς», «Σύνδρομο καταστροφής πτερώματος», «Μικρά
ψυχογραφήματα», «Για ποιον ρομαντισμό;», «Μισός κήπος», «Στη χωματερή του μύθου»,
«Μέσα στο μυαλό των Άλλων», «Το αντίτιμο της διάσωσης», «Ο θρίαμβος της
ασυναρτησίας», «Ο άτυχος κομπάρσος», «Ανιχνευτές λέξεων», «Ο ερωτοκτόνος
ποιητής», «Η απλοϊκότητα του μύκητα», «Οι τσαρλατάνοι της ψυχής», «Η φαγούρα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου