Δέσποινα Καϊτατζή Χουλιούμη, "Τέσσερα ποιήματα"

Ήρθαμε πάλι στα βορινά

ήρθαμε πάλι στα βορινά
απέλπιδες επαίτες ήλιου

χιόνι πολύ εφέτος

το γάλα κρύσταλλο

στα χείλη νηστικού παιδιού

βάρκες πανιά σχισμένα

χλωμά κρίνα της πάχνης

χρώμα ελπίδας ανεπαίσθητης

ζεσταίνουμε με χνώτα

τα παγωμένα χέρια μας

κρύσταλλα φυσητό γυαλί

καταγράφουν

κίτρινες και μαβιές ανταύγειες

στου χιονιού το άσπρο

Ακορντεονίστας του δρόμου

Στο δρόμο κάθομαι μονάχος

με την Καλίνκα στ’ ακορντεόν

κόσμος με προσπερνά

γάτος αδέσποτος στο φράχτη

Κρεμασμένος

Ποιος άνεμος μ’ έριξ’ εδώ

− άι, ξαπλώστε με μεσ’ στο πευκόδασο

ύπνο σμαραγδένιο να κοιμηθώ*−

Δελφίνια αγέλη κυνηγημένα στοίβα

στεγνά φιλιά απορημένα

σ’ ακτή του πουθενά

Αναριγώ

Ρείκι σε πεζοδρόμιο ριγμένο

δελφίνια πεθαμένα στ’ ακρογιάλι

− Καλίνκα, ζωή μου ζωή ξένη

έι, βατόμουρο και ρόιδο ζωή μου τρελή −

* Καλίνκα (ρωσ. «χιονάτη») ρωσικό παραδοσιακό

στίχοι-μελωδία Ιβάν Πέτροβιτς Λαριοόνωφ,

απόδοση Γιάννης Ρίτσος

Υπάρχουν σπίτια

Υπάρχουν σπίτια που αν και κολόνες είχαν σταθερές

ξεδοντιασμένα ξόανα αλλοτινών καιρών ορθώνονται

Πόρτες δεν απόκτησαν ποτές ούτε παράθυρα

Στους νοερούς τους τοίχους γελάκια κι αναστεναγμοί

δεν καταγράφτηκαν ποτέ δεν βράχηκαν με δάκρυα

Καμιά ανάσα δε τα ζέστανε χαμόγελα δεν ντύθηκαν ποτέ

απ’ τα θεμέλια ακόμα είχαν παραβιαστεί ανεπανόρθωτα

Αγριόχορτα κι άστεγα περαστικά οι τοίχοι τους κι οι κάτοικοι

Μόνο κάποιες φορές δάκρυ στεγνό κι ιδρώτα στάζουν έρημες

οι φθαρμένες κολόνες τους

Υπάρχουν σπίτια που πριν ακόμα γεννηθούν ολόκληρα

σμπαραλιασμένα και γυμνά οδεύουν προς στο θάνατο

Λίγο νερό

Αθώο αίμα παφλάζει

σε μετρό και σε πλατείες

Τυφλός ο μακελάρης

φούλι δε φίλησε

Αυγή δεν άνθισε ποτέ

κελάρι σκοτεινό

Φως λίγο φως να ψάξουμε τα έρημα κορμιά

Λίγο νερό να πλένουμε διαμελισμένα σώματα

Χώμα στεγνό να βρέξουμε στο δάκρυ μας

Προδημοσίευση από την προς έκδοση συλλογή «Λιγοστεύουν οι λέξεις», που αναμένεται να κυκλοφορήσει εντός του 2017 από τις εκδόσεις Μελάνι.

Η φωτογραφία είναι από το αρχείο της ποιήτριας.

Βιογραφικό

Η Καϊτατζή Χουλιούμη Δέσποινα, είναι κλινικός ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια, κάτοχος (MSc) της Σχολής Εφαρμοσμένης Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ουψάλα Σουηδίας. Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (ΕΛΘ).

Έχει δημοσιεύσει τις ακόλουθες ποιητικές συλλογές:

-«Διαδρομές», εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2015

-«Συναισθηματικό αλφαβητάρι», εκδόσεις UNIVERSITY STUDIO PRESS, 2009

-«Ο δρόμος», έκδοση Δήμου Σερρών 2006.

Μεταφράζει σουηδική ποίηση, έχει δημοσιεύσει σε απόδοσή της ποιήματα της Karin Boye στο τεύχος 53 του «Μανδραγόρας και στο τεύχος 4 του «Θευθ».

Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στις ηλεκτρονικές ποιητικές ανθολογίες:

Ποιητική ανθολογία: Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα», της Βίκυ Παπαπροδρόμου &

Ποιητική ανθολογία Τόλη Νικηφόρου_ Χρόνος και μνήμη

Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά «ΘΕΥΘ» & «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» καθώς και σε ηλεκτρονικές λογοτεχνικές σελίδες και περιοδικά όπως τα: www.poiein.gr

http://fractalart.gr.  

http://www.bibliotheque.gr/article/52921

http://ifigeneiasiafaka.com

meanoihtavivlia.blogspot.com

staxtes.com/2003/?p=7168