Μαρία Πολίτου, "Στο σώμα σου κήπος"

Η ΕΛΙΑ


Μέρες και νύχτες
τώρα σκαλίζω
τόπους σκληρούς
άνυδρες πέτρες.

Των καιρών τις στάλες
στις χούφτες μου κρατώ
μήπως και σβήσω κάποτε
τη δίψα της γης μου
μήπως κι ανθίσουν
ιβίσκοι κόκκινοι
στα περιβόλια.

Μα η ρίζα της ελιάς
βαθαίνει ασάλευτη
αήττητη απλώνεται
αμείλικτα στον κήπο.

Λουλούδια εφήμερα
να μη ζητάς
Εσύ τόσους καρπούς
αιώνιους που δρέπεις.

Στο ξύλο έγειρα
και παραδόθηκα
γυμνή.
Είμαι η Μέρα
κι η Νύχτα
με πολιορκεί.





ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ


Τρέχουν οι ώρες διψασμένες
πάνω στην πυρωμένη άσφαλτο
ανάμεσα σε βρώμικους τοίχους.

Θλιβερά συρματοπλέγματα σέρνονται
κουβάρια λαβωμένα από ήλιο κυλούν
παράδεισο φεγγαρόλουστο γυρεύουν
δροσοσταλιές νερού στα φύλλα.

Τυφλά παιδιά μωρά
ακριβοδίκαιο κυνηγητό
θαρρούν πως παίζουν
με το αδάμαστο
του χρόνου το μπαλόνι.

Και δε βλέπουν.

Δε βλέπουν πώς θέριεψαν
τα αγκάθια στον κήπο.
Δε βλέπουν
πως δεν υπάρχει
επιστροφή.

*     *     *

ΠΝΙΓΜΟΣ I


Ήρθες ακριβοδίκαια
Σαν λέξη
Μαχαίρι και βέλος.
Πυρακτωμένο καρφί.
 
Τα μάτια σου θάλασσα
Μία με γεννά
Και μία με πνίγει
 
Αν είναι να πεθάνω
Ας είναι στα μάτια σου
 
Δίχως εκκρεμότητες
και χρονοτριβές.
 
Χορτάτη.
 
 
 
 
 
ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ


Κι όταν εσύ θα φύγεις
Όταν θα χαθείς
Θα γράψω ένα ποίημα αληθινό
Θα γράψω ένα ποίημα κόκκινο
ζεστό σαν αίμα

που θα διαβάζουν οι άνθρωποι και θα κλαίνε
που θα διαβάζουν οι άνθρωποι και θα λένε

μια φορά κι έναν καιρό
μια γυναίκα κι ένας άνδρας
αγκαλιάστηκαν τόσο δυνατά
που έλιωσαν ο ένας μέσα στον άλλον

Εκείνος πήρε το σχήμα των χεριών της
κι έγινε μαύρο πουλί
που τριγυρνά τις νύχτες σαν σκιά

Εκείνη το χρώμα της καρδιάς του πήρε
και γράφει ακόμη ποιήματα γι’ αυτόν
να πιει και να γυρίσει.

Και τα διαβάζουν οι άνθρωποι και κλαίνε
και τα διαβάζουν οι άνθρωποι
και για αγάπη λένε.





ΑΝΘΟΦΟΡΙΑ


Κι αν με αγαπήσεις ολόκληρος
Χωρίς σκιές
Τότε ίσως θα ξέρω
ότι άξιζε κάθε ράγισμα
Τότε ίσως ν’ ανθίσει
απ’ τις ρωγμές το τραύμα.

Από τη συλλογή «Στο σώμα σου κήπος», Ρώμη 2024.
Έργο εξωφύλλου / σχέδια βιβλίου: Ηλιάνα-Φιλαρέτη Κουφογεώργου.

H Μαρία Πολίτου γεννήθηκε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Απόφοιτος του Κλασικού Τμήματος Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής και του Τμήματος Θεατρολογίας της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Κάτοχος μεταπτυχιακών τίτλων, του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΔΠΜΣ) «Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας και Πολιτισμού» ΑΠΘ και του ΔΠΜΣ «Φιλοσοφία: Κείμενα, Ερμηνείες, Πρακτικές» των τμημάτων Φιλοσοφίας & Παιδαγωγικής και Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ. Από το 2017 είναι διευθύντρια στο 2ο ΓΕΛ Εχεδώρου στα Διαβατά Θεσσαλονίκης. Κριτικές και ποιήματά της δημοσιεύονται σε έντυπα και ηλεκτρονικά λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει συμμετάσχει σε συλλογικούς τόμους και ανθολογίες. Έχει εκδώσει ως τώρα τρεις ποιητικές συλλογές: Εφήμερη στην Πένα του Θεού (2014), επιτέλους αποβίβαση (2018), Στο σώμα σου κήπος (2024).