Αντώνης Φωστιέρης, "Το μεγάλο ταξίδι"

ΦΥΓΟΚΕΝΤΡΟΣ

Έξω, πιο έξω, έξω απ’ τον τροχό,

Σπρώξε τον κύκλο, πιο έξω, να τον σπάσεις.

Απ’ τη στεφάνη έξω, απ’ τον κλειστό

Μακριά τον τόπο να περάσεις,

− Πιο έξω − με μακρύ στριγγό να τιναχτείς αχό.

ΓΛΥΠΤΟ

Άγαλμα σκαμμένο απ’ τη θλίψη

Σε στάση κόρης που ’χει σκύψει

Το κεφάλι και βουβά θρηνεί

Με θολό το βλέμμα που σπαράζει

                                  − Έτσι μοιάζει

Κι η τυραννισμένη μας ψυχή.

ΕΝΑΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ

Πίσω απ’ τα νοτισμένα τζάμια, πίσω

Απ’ τα κλειστά παράθυρα

Και κάτω απ’ το πέλμα της σιωπής

Την ησυχία της νύχτας,

Ένας μικρός αγκαθωτός αθάνατος

Σα φλόγα πράσινη

Και σαν κατάρα υψώνεται.

Μέσα απ’ τα σφραγισμένα βλέφαρα

Ήλιοι μικροί γεννιούνται

Και πεθαίνουν.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΩΝ ΩΡΩΝ

Είναι κάποιες νύχτες μάταια θλιβερές

Και κάποιες μέρες

Π’ αρμενίζουν μες στον χρόνο σα νωθρές

                                                             γαλέρες.

Πάντα κάποιοι ανέμοι νότιοι δυτικοί

Τις κυβερνάνε

Και χωρίς σκοπό σε πέλαγο πλατύ

                                κυλούν και πάνε.

Είναι πάλι κάτι ώρες αδειανές

Βουβές και κρύες

Που στα κύματα χορεύουν σαν τρελές

                                           τρελές σχεδίες·

Κι είναι κάποιοι κουρασμένοι ναυαγοί

Που ως να πεθάνουν

Ονειρεύονται να φτάσουν σε μια γη

                              − Αλλά δε φτάνουν.

Από τη συλλογή «Το μεγάλο ταξίδι» (1971).

Πηγή: «Αντώνης Φωστιέρης - Ποίηση, 1970-2005», εκδ. Καστανιώτη 2008.

Στην εικόνα: Jean Louis Théodore Géricault: «Le Radeau de la Méduse».

Πηγή για την εικόνα:

https://en.wikipedia.org/wiki/The_Raft_of_the_Medusa