Τάσος Λειβαδίτης, "Ο τυφλός με τον λύχνο"

[ΔΑΦΝΕΣ ΓΙΑ ΝΙΚΗΜΕΝΟΥΣ]

ΜΕΡΙΜΝΑ

Η ησυχία ήταν απόλυτη − εννοώ για τους άλλους, γιατί εγώ είχα πάντα διαθέσιμους τους τελευταίους πυροβολισμούς (από μια εξέγερση που χάθηκε εδώ και χρόνια) − εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση που σε κάνει να τα ξεχνάς όλα, σαν τη μυρωδιά των κυπαρισσιών τα βράδια

που σε παρηγορεί για την ίδια τη ματαιότητα.

ΤΑ ΨΕΥΔΗ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ

Ποτέ δε φανταζόμουν ότι τόσες πολλές μέρες κάνουν μια τόσο λίγη ζωή.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ

Κι αυτοί που μαζεύουν τ’ αποφόρια του κόσμου δεν είναι για να

τα φορέσουν,

απλώς σκεπάζουν το βράδυ τη λάμπα, για να μπορούν να

συγχωρούν.

ΔΙΑΒΑΤΗΣ

Ήταν παράξενος κι ίσως γι’ αυτό μπορούσε να περάσει μια ολόκληρη

πόλη άθικτος

κάνοντας εκείνες τις μικρές παραχωρήσεις που κάνουν οι μητέρες

στα όνειρα

κι οι νικημένοι στην ευπιστία.

ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ

Η ζωή δεν έχει έλεος σαν τα παιδιά, ούτε φιλίες σαν την ποίηση. Κι ο κόσμος μοιάζει της μητέρας μου: αγαπημένος

και χαμένος για πάντα.

[ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ]

ΑΓΙΟΤΗΤΑ

Ημερολόγιο ήσυχο στον τοίχο, μια ημερομηνία κι οι άγιοι σιωπηλοί, χλωμοί κι αναμάρτητοι, σημειωμένοι μόνο με το μικρό τους όνομα, όπως τους φώναζε η μητέρα τους.

Κύριε, κανείς δεν ήθελε να μεγαλώσει.

ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ

Τελικά, υπήρξες ο μόνος φίλος μου, έστω κι αν ήσουν ένα πρόσωπο φανταστικό, αλλά τι θα πει φανταστικό όταν σου χρωστάω τα πιο ωραία μου δάκρυα, εξάλλου η αληθινή ζωή μας είναι αλλού κι εμείς εδώ περιπλανιόμαστε χαμένοι − μόνο καμιά φορά στέκομαι και κοιτάζω το βάθος τ’ ουρανού, ένα βάθος που έχει τόσα να σου πει όταν είσαι πια ξεγραμμένος, κι ύστερα τρέχω πάλι ψάχνοντας σαν τρελός, να βρω τι; − να βρω τι, όταν η αιωνιότητα έμεινε για πάντα στον παλιό πατρικό κήπο.

Κι όπως νύχτωνε άρχισα να τραγουδάω, γιατί το τραγούδι είναι το τέλος, αφού όλα άρχισαν μες στη σιωπή…

ΕΥΝΟΙΕΣ

Άνθρωποι που πολύ τους ταπείνωσαν κι ο Θεός τους λυπήθηκε και τους έδωσε και μια προηγούμενη ζωή −

έτσι θυμούνται τώρα περισσότερα.

Από τη συλλογή «Ο τυφλός με τον λύχνο», 1983, που περιλαμβάνεται στο συγκεντρωτικό έργο «Τάσος Λειβαδίτης - Ποίηση, (Τόμος τρίτος 1979 - 1990)», εκδ. Κέδρος 2003, 6η έκδοση.