Αθηνά Ξανθίδου, "Μια μέρα"

«Εύφλεκτη σάρκα είναι μόνο η γυμνή»

Πρωί σε είδα

Ήσουνα μόνος γυμνός

Πνιγμένος στα νερά του καθρέπτη

Επίγραμμα

Όπως χαρακώνει ο χρόνος τις μορφές και παγιδεύει

Έτσι κι εσύ πύκνωσες το σκοτάδι μου στην κορνίζα

Μετέωρο μέλλον

Έμεινα να χαράσσω ονόματα

Αγύμναστη

Λιμνάζουσα

Στην κόψη

Δάκρυ

Σαν πέτρα κυλάς

Κι ύστερα γίνεσαι σύννεφο

Κι επιστρέφεις

Σαν βροχή τις πληγές να ξεπλύνεις

Στο απέραντο

Μας γνέφεις

Σ’ αφήσαμε πίσω

Σε φωνάξαμε

Δεν αποκρίθηκες

Και στέλνεις μηνύματα με σύννεφα καπνού

Για μια θέση στο απέραντο

Τα ποιήματα της Αθηνάς Ξανθίδου είναι από τη συλλογή "Μια μέρα", Πλανόδιον 2010