Βαγγέλης Αθανασόπουλος, "Αιτίες θανάτου"

VIII

Οι λέξεις δέσμιες των αισθημάτων

οι ηδονές αιχμάλωτες περιγραφών.

Μα πάνω απ' αυτές

ο πόνος σφαιρούται και γίνεται ηλιακός

ακινητώντας ξαφνικά στις τροχιές τ' ουρανού

η σφαιρική ηδυπάθεια

γονιμοποιεί τις νύμφες των πόλεων

τρελαίνει τις καλόγριες των τειχισμένων μονών

τα πνεύματά τους κάνει να πετούν πάνω απ' τα έλη

να  ξεκολλούν από πάνω τους και να πετούν

              τους φλοιούς των δέντρινων ράσων τους.

Τα αισθήματα οι έρωτες

οι ήχοι τα χρώματα

οι λέξεις οι περιγραφές.

Και κάτω απ' τον έναστρο ουρανό τους 

νομίζουμε πως ταξιδεύουμε και δεν διψάμε

γιατί

"ο μεγάλος έρωτας είναι πλωτός ποταμός

κι έρως μικρό ρυάκι πόσιμο".

Ακόμη και το τέλος μας έρχεται

με λέξεις και περιγραφές

"η μέρα του θανάτου άστρο που διχοτομήθηκε

γιατί

τα πολλά είναι ο δρόμος από το ένα στο μηδέν".

Και οι περιγραφές όλο βουλιάζουν

κι οι λέξεις συνεχώς πολλαπλασιάζονται

κι όλα τα αισθήματα, οι ηδονές,

οι ήχοι τα χρώματα

οι λέξεις οι περιγραφές

όλα σκηνές πανικού

όλα αιτίες θανάτου.

Από τη συλλογή "Αιτίες Θανάτου", Οι Εκδόσεις των Φίλων, ΑΘΗΝΑ 1984