Άννα Εμμανουήλ, "Εστί Ηδονή"

Ο Χρόνος


Κι οι ώρες περνούν αδυσώπητα.
Δείκτης εσύ.
Κι εγώ η Πανωραία Ώρα.
Δευτέρα, Πέμπτη, Σάββατο.
Δεκέμβρης, Απρίλης και Μάης.
Ή αθωότητά μου στον κόρφο σου στενάζει ωδές.
Κι ένας άγνωστος φώσφορος πλέκει εγκώμια.
«Για να μπορείς να με νιώθεις» είπε…
Στο κορμί σου φλέβες αργύρου και αίματος,
Και πάναγνα απολιθωμένα κατάλοιπα έρωτα.
Και τα χείλη μου ρόδισαν.
Κι η καρδιά μου τίναξε χρώματα.
Κι ένας καημός έλιωσε μέσα μου.
Με ασήμωνε πάλι, ο Πλάστης μου…
Μυρίζει αίμα.
Στην άκρη του κόσμου μας,
Διαβαίνουνε μυστικά χιλιάδες αστέρια.
Και πολύ πιο βαθιά, έρχεσαι εντός μου.
Αίμα μου δίνεις παράφορα.
Με σαρκώνεις, Ουρανέ μου.
Εγώ, η Εύα της Οδύνης.
Η Νοσταλγία της Σελήνης μας σκεπάζει.
Το σώμα σου μια άγκυρα κατεβασμένη, ριγμένη στη θάλασσά μου…
Και τους ήχους δεν τους ακούει κανείς.
Κι εσύ μου δίνεις τον Άγιο Κρίνο.
Μυρίζει Αλήθεια.
Μυρίζει Αγάπη.
Και εγώ ρίχνω τον χλώρο, στην φωτιά.
Ώρα τρεις το απόβραδο.
Λαλεί ο πετεινός την οδύνη του Έρωτα.
Ο Πρώτος Πετεινός.
Και μιαν όψη αγγέλων αεί εις πλευρά δεξιά.

ΑΥΤΟΣ

Ο κόσμος μας, ο ελάχιστος, ο άπειρος!

 
Λιτανεία
Μέρος Α΄


Στην ψυχή μου προβάλλω το φως.
Και περιμένω να έρθεις.
Θεϊκή πνοή να στάξει στα σωθικά μου.
Λατρεία ηδονής.
Περιμένω όπως η γη τον χειμώνα.
Παγωμένη και έρημη.
Με μιαν άνοιξη που έρχεται και τινάζει συνέχεια μέσα μου.
Αγάλι, Αγάλι.
Βαθιά και πιο βαθιά.
Κάτω από τα πόδια μου η περιφορά σου, θόλε…
Φυτρώνεις το χρώμα της αγάπης, της ελπίδας.
H αναπνοή θερμή.
Παρηγορήτρα διαβαίνει την καρδιά μου.
Ξυπνά από τη νάρκη των ανέρωτων χειμώνων τα όνειρά μου.
Κάποια αηδόνια στο αντίκρισμά σου, ήλιε,
Ανοίγουν μέσα τα μάτια τους.
Φυλλορροεί ο Αποσπερίτης.
Χάνεται, σμίγει βαθιά στις λαγόνες των άστρων μου,
Σε εκείνη την κάμαρη τη σκοτεινή.
Με φυσά και μου δίνει πνοή στα μάτια,
Στο στήθος, στα χέρια, στα χείλη.
Σαλεύουνε όλα.
Και θαρρείς να βλέπεις τις ιτιές κάτω στο ποτάμι,
Να γροικούν συνάμα θρήνο οδύνης βαθύ στο δάσος.
Κι η νοσταλγία να είναι τόσο βαριά απάνω στα δέντρα.
Θέωση.
Με έναν άγγελο να έρχεται τις νύχτες στον ύπνο,
Και να ξαπλώνει απάνω στο κορμί μου τα φτερά του.
Με σέρνει στα άστρα.
Μα δεν μπορώ να πετάξω.
Πάντα στα Άγια των Αγίων το πάθος μένει ανέγγιχτο.
Πομπή ιερά και ύμνοι ηδονής φωτίζουν μυστήριο.
Απόκρυφες επιθυμίες χτυπούν τα σήμαντρα του κόσμου.
Να ανάψει φωτιά η Αθανασία στα χείλη αυτών που διψούν.
Να ανέβει το κύμα και να απλωθεί απάνω στη γης.
Να καρπίσει η βροχή ανιλέως την έκσταση.
Να ξεπλύνει τον πόνο, τη δίνη…
Να τινάξω μαζί της στο κάρπισμα τη μεγάλη,
την Άγια, Ανατριχίλα της αγάπης μου.





Λιτανεία
Μέρος Β΄


Κι όλοι οι ακάθαρτοι στοχασμοί ας αφεθούν.
Κι όλες οι ακόλαστες καμπυλότητες των γραμμών,
Που υφαίνουν στο κάδρο του κόσμου.
Λάγνα λιτανεία.
Αναιδής στο βλέμμα της αμαρτίας.
Θα ήθελα ρόδα να μαδήσω.
Και κυπαρισσιών κλώνους.
Να σωριάζω λουλούδια.
Προσευχές και θρήνους,
Στο πέρασμά σου, ουρανέ μου.
Και να σε ρίξω μέσα!
Και να σκύβω αιώνια από πάνω σου,
Πεθαμένη από την αέναη αγάπη.
Με ξεχυμένη την Ποίησή μου ολάκερη.
Κάθε φορά.
Κάθε στιγμή.
Σπαρταρά στα χέρια μου ο Έρωτας.
Λιποθυμά το νερό του αιώνιου πόθου.
Δημιούργημα της σκέψης μου.
Αστραποβόλημα του πόνου μου.
Του κορμιού μου σύλληψη.
Αέναη.
Όργανο βαθιάς άφεσης.
Αγιάτρευτης που συνεπαίρνει τις καρδιές των ανθρώπων,
Που ποθούν την πλάση που φτιάχνω.
Έτσι κάθε φορά.
Σε κάθε απόψε.
Αήττητη.
Πανωραία.
Απόκρυφα ηδονική σαν καταιγίδα.
Αιχμάλωτα ακόλαστη.
Σμίγω τα χέρια μου.
Γράφω.
Προσεύχομαι στη μεγάλη Δύναμη που σκοτώνει.
Να μεταλάβει ο Θεός οίκτο για εμάς και έλεος.
Για αυτούς που αγαπάμε.
Να μας στείλει τον Μεγάλο Παρήγορο,
Την Αγάπη, την αιώνια Γαλήνη,
την Αιώνια Λιτανεία στο φως…





Από τη συλλογή «Εστί Ηδονή», ΑΩ Εκδόσεις, 2024.

Η Άννα Εμμανουήλ γεννήθηκε το 2002 στον Βόλο. Είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον στον κλάδο της αποτελεί η ενασχόληση με την τέχνη και η προσβασιμότητα αυτής σε σχέση με τα άτομα με αναπηρία όρασης. Συγκεκριμένα, ιδιαίτερο ερευνητικό και ακαδημαϊκό επίτευγμα υπήρξε η μετατροπή της Γκουέρνικα σε ανάγλυφη μορφή για άτομα με αναπηρία όρασης, μέσα από την συνεργασία με το Εργαστήριο Πρόσβασης στην τυπική- μη τυπική εκπαίδευση ατόμων με πολλαπλές αναπηρίες (ΠΘ). Ακόμα, έχει ασχοληθεί ερευνητικά (εκπόνηση ερευνητικών εργασιών) με την ανάγλυφη και τρισδιάστατη απόδοση παραμυθιών σε απτική μορφή για άτομα με ΑΟ. Αγαπημένα της καθημερινά ενδιαφέροντα αποτελούν η συγγραφή ποίησης, διηγημάτων αλλά και η δημιουργία έργων τέχνης σε ψηφιακή μορφή (digital art), όπου και έχει αποσπάσει το Α΄ Βραβείο του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Digital Art by Kefalos (2024). Το «Εστί Ηδονή» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή από τις ΑΩ Εκδόσεις. Τέλος, απέσπασε το Βραβείο Ερατούς- Βραβείο Ερωτικής-Λυρικής Ποίησης και το 1ο Βραβείο Ερωτικής Ποίησης στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό Καβάφη για την πρώτη της ποιητική συλλογή «Εστί Ηδονή», ΑΩ Εκδόσεις (2024).