καρυοθραύστις. Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης. Τεύχος 14-15, Ιούλιος 2023

καρυοθραύστις

Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης

τεύχος 14-15

Ιούλιος 2023

➱ ΣΤΟΧΑΖΟΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ: Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ
➱ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΑΝΤ. ΣΑΜΑΡΑΚΗ - Δ. ΚΟΝΙΔΑΡΗ
➱ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ / ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ / ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ
Το νέο διπλό τεύχος 14-15 (Ιούλιος 2023) του περιοδικού καρυοθραύστις κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία, πλούσιο όπως πάντα, με πολλές και ενδιαφέρουσες στήλες, που συνοδεύονται από έργα του ζωγράφου Γιώργου Χατζάκη.

Σε αυτό το τεύχος μπορείτε να διαβάσετε:
✎ Το μεγάλο αφιέρωμα για το ποιητικό, πεζογραφικό και δοκιμιακό έργο του βραβευμένου λογοτέχνη Θανάση Χατζόπουλου, το οποίο συνοδεύεται από ανέκδοτα κείμενά του και απαγγελία ποιημάτων του από τον ίδιο, την οποία μπορείτε να ακούσετε σκανάροντας το αντίστοιχο QR Code με το κινητό σας.
✎ «Γράμματα προς έναν νέο ποιητή», είκοσι ανέκδοτες επιστολές του Αντώνη Σαμαράκη με πολύτιμες και διαχρονικές παραινέσεις προς τον νεαρό τότε ποιητή Δημήτρη Κονιδάρη, με εισαγωγή του Δημήτρη Κονιδάρη.
✎ Σελίδες αφιερωμένες στο ποιητικό έργο των Σπύρου Λαζαρίδη, Αλεξάνδρας Μπακονίκα και Άννας Πετροπούλου με ανέκδοτα ποιήματα, συνεντεύξεις και βιβλιοκριτικές για το έργο τους.
✎ Το άρθρο του Διονύση Στεργιούλα για το βιβλίο της Ζωής Καρέλλη, Της μοναξιάς και της έπαρσης, Θεσσαλονίκη, 1951.
✎ Δύο ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις με τους υπεύθυνους των ηλεκτρονικών περιοδικών Fractal (Ελένη Γκίκα, Γιάννη Φαρσάρη, Δήμητρα Ντζαδήμα) και Περί Ου (Παυλίνα Παμπούδη).
✎ Πέντε ανέκδοτες επιστολές – μαρτυρίες του Μάρκου Μέσκου προς τον Κώστα Θ. Ριζάκη.
✎ Πολλές και διαφορετικές, σύγχρονες ποιητικές γραφές, δοκίμια, πεζογραφήματα.
✎ Εκτενείς μεταφράσεις του ποιητικού έργου των Ada Limon και Margaret Atwood.
✎ Βιβλιοκριτικές και αυτοσχόλια για τη σύγχρονη λογοτεχνική παραγωγή.
Αναζητήστε το περιοδικό μας σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και από όλα τα υπόλοιπα βιβλιοπωλεία της χώρας κατόπιν παραγγελίας, αλλά και μέσα από την ιστοσελίδα των εκδόσεων ΡΩΜΗ (https://www.romipublications.com/)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

    9   ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Πεδίο θραύσεως
  13   ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ!: Δύο ποιήματα
  15   ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΣΑΠΙΔΗΣ: Ρεμπώ
  17   ΝΙΚΟΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ: Ο εγκάτοικος του φωτός
                                             Αφηγηματικές και άλλες στιγμές
  21   ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Σταύρος
  23   ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΡΗΓΑΣ: Δύο ποιήματα
  25   ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Αιώνες τώρα
         ετοιμάζω το σαρκίο μου για το μέγα μυστήριο του Θανάτου

ΣΤΟΧΑΖΟΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Ο ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

                                                        επιμ. αφιερώματος: Γιώργος Δελιόπουλος

  27   ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Δύο ποιήματα
  33   ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Εργοβιογραφικό σημείωμα
  37   ΘΑΝΑΣΗΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ: Εικασίες για το 1821,
                                                        Μια προσωπική ιχνηλασία
  49   ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Το ποιητικό μανιφέστο του Θανάση Χατζόπουλου
  62   ΣΙΜΟΣ ΑΝΔΡΟΝΙΔΗΣ: Η μνήμη στο Κελί του Θανάση Χατζόπουλου
  73   ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΥΖΗΣ: Ο μύθος του γεφυριού που μιλά
         Για τον Εξ αίματος νεκρό του Θανάση Χατζόπουλου
  78   ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΩΤΗΣ: Πρόσωπο με την Ποίηση
  89   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Στο όριο των ειδών
  94   ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ: Λογοτεχνική πρόσληψη της Ιστορίας ως συλλογικού

          και ιδιωτικού βιώματος
102   ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΚΑΡΑΝΤΩΝΗ: Μετά λόγου αιτίας
         Για την πολυεδρική γραφή του Θανάση Χατζόπουλου
114   ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΑΡΚΑΝΗ: Θανάσης Χατζόπουλος - Μια ψυχοκριτική δοκιμή
126   ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η ενδοσκοπική ποιητική ματιά του Θανάση 

         Χατζόπουλου
136   ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Ποιητικές ανιχνεύσεις στα πρώτα ποιητικά
         βήματα του Θανάση Χατζόπουλου

148   ΑΓΝΗ Γ. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ: Η ποιητική της ασημαντότητας. Η περίπτωση της
         Αννιώς και του Αργύρη στους Λησμονημένους του Θανάση Χατζόπουλου
167   ΙΓΝΑΤΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ: Ανατολική και δυτική όχθη
174   ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΡΙΖΑΚΗΣ: η ελαύνουσα γραφής

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑΚΗ

175                                                 επιμέλεια και εισαγωγή: Δημήτρης Κονιδάρης

ΜΕ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΑΝΤΕΞΑΝ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ

219   ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΥΛΑΣ: Ζωή Καρέλλη, Της μοναξιάς και της έπαρσης,
         Θεσσαλονίκη, 1951

TRÈS GROS PLAN

ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ

225   ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΥΛΩΝΑ: Στόμα

ΠΟΙΗΣΗ

229   ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΟΥ: Ταξίδι με τρένο
230   ΛΕΝΑ ΚΑΛΛΕΡΓΗ: Τρία ποιήματα
233   ΜΥΡΤΩ ΧΜΙΕΛΕΦΣΚΙ: Χτες η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή
235   ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΟΚΚΙΝΟΥ: Σπάρτη, Μέρες Αυγούστου του 2022 μ.Χ. (Ι, ΙΙ)
237   ΕΙΡΗΝΗ Ε. ΠΥΛΑΡΙΝΟΥ: Τέσσερα ποιήματα
240   ΚΛΕΟΝΙΚΗ ΔΡΟΥΓΚΑ: Τρία ποιήματα
242   ΑΡΙΑΔΝΗ ΚΑΛΟΚΥΡΗ: Δύο ποιήματα
247   ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΠΕΛΛΑΚΗ: Διασπασμένη
248   ΒΑΝΝΑ ΠΑΣΟΥΛΗ: Δύο ποιήματα
250   ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΧΛΙΒΑΝΗ: Όταν θα έχει επιτευχθεί
251   ΜΑΝΙΑ ΜΕΖΙΤΗ: Ο πατέρας πιο κοντά στην εκπνοή
252   ΜΑΡΙΑ Δ. ΣΦΗΚΑ: Δύο ποιήματα
256   ADA LIMON - Έξι Ποιήματα (Εισαγωγή - μετάφραση: Χριστίνα Λιναρδάκη)
265   MARGARET ATWOOD: Δέκα ποιήματα (Εισαγωγή - μετάφραση: Έλσα Κορνέτη)

ΔΟΚΙΜΙΟ

281   ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΟΥΤΑΣ: Υπό το κράτος του τρόμου
289   ΑΡΙΣΤΟΥΛΑ ΔΑΛΛΗ: Ο «Νόμος της εναντιοδρομίας» στον αφηγηματικό λόγο 
         της Μαρίας Κουγιουμτζή
300   ΓΛΥΚΑ ΔΙΟΝΥΣΟΠΟΥΛΟΥ: Αναζητώντας το αληθινό στην Τέχνη
         Το ζωγραφικό έργο του Γιώργου Χατζάκη

ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

311   ΕΛΕΝΗ ΚΟΦΤΕΡΟΥ: Δικαιοσύνη
313   ΦΩΤΕΙΝΗ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Βάμμα ιωδίου
318   ΤΙΝΑ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΟΥ: Όνειρο στερνό
322   ΠΩΛΕΤΤΑ ΨΥΧΟΓΥΙΟΠΟΥΛΟΥ: Πυρός απομεινάρι

ΟΔΟΣ ΕΝΤΥΠΩΝ

327   Ανοιχτοί στο ενδεχόμενο: Με τους δημιουργούς του διαδικτυακού περιοδικού

         FRACTAL συνομιλεί η ΔΙΩΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ
344   Με την αρχισυντάκτρια του ΠΕΡΙ ΟΥ, ΠΑΥΛΙΝΑ ΠΑΜΠΟΥΔΗ, συνομιλεί

         ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΔΗΣ

ΣΤΗΝ ΑΚΜΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑΣ

Όσων οι λέξεις άφθονες φέρουν ουσία

351   ΣΠΥΡΟΣ ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ
         Εισαγωγικό σημείωμα: Χριστίνα Καραντώνη
         Ερανισμός ανέκδοτων ποιημάτων: Κ.Θ.Ρ.
         Κριτική παρουσίαση: Ευσταθία Δήμου
         Συνέντευξη: Δήμητρα Μήττα
379   ΑΝΝΑ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
         Εισαγωγικό σημείωμα: Ελένη Παπανδρέου
         Ερανισμός ανέκδοτων ποιημάτων: Κ.Θ.Ρ.
         Κριτική παρουσίαση: Κατερίνα Παναγιωτοπούλου, Χρύσα Ευστ. Αλεξοπούλου
         Συνέντευξη: Κωνσταντίνος Μπούρας
401   ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ
         Εισαγωγικό σημείωμα: Αναστασία Γκίτση
         Ερανισμός ανέκδοτων ποιημάτων: Κ.Θ.Ρ.
         Κριτική παρουσίαση: Χρυσούλα Παπακυριάκου
         Συνέντευξη: Άννα Κουστινούδη

ΑΥΤΟΣΧΟΛΙΟ

415   ΞΑΝΘΙΠΠΗ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΥ: Στύβοντας αίμα και κρασί αλήθειας από παπαρούνες
418   ΑΡΙΑΔΝΗ ΚΑΛΟΚΥΡΗ: Χώρα αναμονής
420   ΓΙΩΡΓΟΣ ΡΟΥΣΚΑΣ: Χάικου και Δεπέλλιχοι
 

ΒΙΒΛΙΟΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

425   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Γραφή εκτός κήπου
         (Δημήτρης Περοδασκαλάκης, Γραφή εκτός κήπου, εκδ. Κουκκίδα, 2022)
428   ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ: Συλλαμβάνοντας απόηχους σπαστήρα
         (Μάνια Μεζίτη, στόμα, εκδ. Κουκκίδα, 2021)
434   ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γ. ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ: Μικρές ρωγμές παντού
         (Πολύνα Γ. Μπανά, Μικρές ρωγμές, εκδ. Νίκας, 2022)
438   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Οι ψιθυρισμοί του πένθους (Βαγγέλης Αλεξόπουλος,
         Οι ψιθυρισμοί του πένθους πάνω από την πόλη, εκδ. Οδός Πανός, 2022)
442   ΣΤΑΥΡΟΣ Σ. ΣΤΑΜΠΟΓΛΗΣ: Ό,τι μοιράζεται δεν μπορούσε να κρυφτεί
         (Ασημίνα Λαμπράκου, έως επτά, Αθήνα: αυτοέκδοση, 2022)
448   ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΔΗΜΟΥ: Ανάμεσα στο δοκίμιο και τη λογοτεχνία
         [Σωτήρης Τριβιζάς, Βιβλιογραφία (δοκίμια), εκδ. Σοκόλη, 2021]
 

ΗΛΑΚΑΤΗ ΕΝ ΣΠΟΥΔΗ

                                                                      γράφει η Λίλια Τσούβα
451   Δημήτρης Δημητριάδης: ο ποιητής των ψιθύρων
         (Δημήτρης Δημητριάδης, Όταν ο ψίθυρος, εκδ. Μελάνι, 2019)
458   Ποιητική σύμπραξη για τη γυναίκα
         (Κώστας Θ. Ριζάκης - Γιώργος Δελιόπουλος, κατά ανεφίκτου γλυφές 1,
         της γυναικός τριάντα παγιδεύσεις, πρόλογος: Ευσταθία Δήμου, εκδ. ΑΩ, 2021)
 

IN MEMORIAM

465   ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΡΙΖΑΚΗΣ - Μνεία των αειμνήστων
         −δακτυλικά πέντε τού Μάρκου Μέσκου σ’ ένα (μου) υστερόγραφο−
 
 

Το παρόν τεύχος κοσμούν έργα του ζωγράφου Γιώργου Χατζάκη

καρυοθραύστις
Τετραμηνιαία περιοδική έκδοση Λόγου και Τέχνης
Τεύχος 14-15 ∗ Ιούλιος 2023
ISSN: 2653-9772
Σελ.: 476
 
Ιδιοκτησία-έκδοση: Γιάννης Κιντάπογλου - Εκδόσεις Ρώμη
Διεύθυνση: Γιώργος Δελιόπουλος, Κώστας Θ. Ριζάκης
Σύμβουλοι έκδοσης: Δήμητρα Μήττα, Νάντια Δουλαβέρα, Ευσταθία Δήμου,

                                 Βάσω Οικονομοπούλου, Αλεξάνδρα Μυλωνά
Συντακτική επιτροπή: Άννα Αφεντουλίδου, Ούρσουλα Φωσκόλου, Παναγιώτης Βούζης,

                                   Φωτεινή Βασιλοπούλου,  Μαρία Ζαγκλαρά, Νεφέλη Γκάτσου
Ειδικοί συνεργάτες: Κώστας Μαυρουδής, Αλέξης Ζήρας, Διώνη Δημητριάδου,

                                 Λίλια Τσούβα
Εικαστική επιμέλεια: Γλύκα Διονυσοπούλου

Κινέζοι ποιητές (τετράστιχα). Μετάφραση, πρόλογος, σημειώσεις: Σωκράτης Λ. Σκαρτσής

Αυτοκράτορας Χσουάν Τσουνγκ (713-55)

Το τραγούδι της μαριονέτας

Αυτό το σκαλισμένο ξύλο, που κινάει το νήμα,
μοιάζει με γέρο αληθινά, ρυτιδιασμένο και μ’ άσπρα μαλλιά.
Κι όταν ο ρόλος του τελειώνει της στιγμής, να ’τον ακίνητο και σιωπηλό,
άνθρωπος ίδιος, που η ζωή του είναι όνειρο μονάχα.

Τσου Τσ‘ινγκ-Γιου (πρώτο μισό 9^ου αι.)

Στίχοι του παλατιού

Βουβή, βουβή στων λουλουδιών την ώρα είναι κλειστή η αυλόπορτα·
στέκονται δυο ωραίες κυρίες στη χρυσή βεράντα.
Κάνουν να πουν για κάποια υπόθεση του παλατιού,
μα δεν τολμούνε να μιλήσουν μπρος στον παπαγάλο.

Τσανγκ Χου (9^ος αι.)

Τραγούδι της Σου Χσιάο Χσιάο

Τις ρόδες του άρματός του να κρατήσω δε μπορώ,
ούτε του αλόγου του τα πόδια να τα δέσω.
Και το μισώ το σταυροδρόμι
που ξεσηκώνει την καρδιά του.

Νιε Γι Τσουνγκ (9^ος αι.)

Ο χωριάτης

Του κάμπου τα χωράφια οργώνει ο πατέρας,
τη γη προς τις υπώρειες ξεχερσώνει ο γιος.
Έκτο φεγγάρι και το ρύζι ακόμη δεν ωρίμασε,
όμως επισκευάζουν κιόλας τις δημόσιες αποθήκες.

Σου Τουνγκ Πο (: Σου Σχιί, 1036-1101)

Κοσμική αγάπη

Σηκώνω την κουρτίνα να μπουν τα νέα χελιδόνια,
τρυπώ του παραθύρου μου τον τοίχο να ’βγουν οι φτωχές οι μύγες·
τους ποντικούς τους αγαπώ, και τους αφήνω πάντα λίγους κόκκους ρύζι,
τις φάλαινες λυπούμαι, και τη λάμπα μου καθόλου δεν ανάβω.

Τσεγκ Άο (τέλος 9^ου αι. - πρώτο μισό 10^ου αι.)

Πλούτη και τιμή

Κάνει την τουαλέτα της μια όμορφη κυρία·
γραμμές τα πλούσια κοσμήματα σ’ όλο της το κεφάλι.
Πώς να το υπονοιαστεί πως δυο της σαν τα νέφη πλόκαμοι
έχουνε πάνω τους το φόρο από πολλά χωριά;

Σουν Τσ’εν Τσουνγκ (15^ος αι.)

Ο ψαράς

Στο χέρι του την πετονιά, φυσάει στα παγωμένα δάχτυλά του·
τη βάρκα του γεμίζει η φεγγαριά, το χιόνι απλώνεται ως το άπειρο.
Ο καλλιτέχνης για το μόχθο του ψαρά δε νοιάζεται,
του αρέσει να τον ζωγραφίζει μες στο χιονισμένο ποταμό.

Τσ’ι Τσινγκ-Γιουν (ποιήτρια, 16^ος αι.)

Στον καλλιτέχνη Φου Τσ’ουν, όταν χάθηκε στα σύνορα

Μονάχα μια γουλιά Ανοιξιάτικο κρασί, κι είναι η αγάπη μας μακριά δέκα χιλιάδες μίλια.
Ραγίζουν την καρδιά τα ευωδιαστά φυτά, ραγίζουν την καρδιά οι φλώροι.
Τούτες οι δυο πηγές μου των δακρύων ας μπορούσανε βροχή να γίνουν,
αγάπη μου, να μη σ’ αφήσουνε να φύγεις αύριο από την πόλη.





Από την ανθολογία «Κινέζοι ποιητές (τετράστιχα)»

Μετάφραση, πρόλογος, σημειώσεις: Σωκράτης Λ. Σκαρτσής

Εκδόσεις Καστανιώτη, 1988.

Επιπλέον επιλογές από το βιβλίο με κλικ: Στο Τραίνο της Ποίησης.

Γιώργος Γώτης, "Ταξίδι στη σκιά"

Α΄

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

[3]

Τι θα ήταν το σύννεφο δίχως το χάρισμα να αλλάζει
σχήμα και χρώμα, τον κεραυνό, τη βροντή
της βροχής τη λάμψη; Καθώς
μετά την καταιγίδα ένα γεράκι με το ράμφος ισιώνει
το τσαλακωμένο του φτερό και αποκτά
τάξη ξανά ο αέρας.
Από ψηλά ατενίζει τον άνθρωπο βαρύ σε κάθε του βήμα
να αναζητά τη γήινη μοίρα του.
Πρώτα αυτός καταργεί την ιερότητα του τόπου
κατόπιν τον καταστρέφει.
Δέντρα, νερά, χώροι ιεροί, με αποδιωγμένους τους θεούς
που κατοικούσαν, από τη λατρεία
τελετουργικά παραδίδονται στου κέρδους τη χρήση.
Πράγματα για όλους κοινά, μα χωριστά από τον καθένα
κοιταγμένα, εδώ ψηλά τεράστια φαντάζουν.

Β΄

Ο ΠΟΤΑΜΟΣ

[4]

Με ένα φεγγάρι μυστικό που τον κύκλο του κάνει
νύχτα και μέρα.
Με τα μάτια σου του Ιουλίου λάμψη
καθώς τα χρώματα αντανακλώνται και βρίσκουν
εδώ την κλίμακα για να ανέλθουν από τη γη
στον ουράνιο αιθέρα.
Δισταγμός ρυτίδωνε το γαλάζιο του πόθου μας
στιγμή που ξανά θα γυρνούσε να χαρίσει τη λάμψη της.

Γ΄

ΦΩΝΗ ΥΔΑΤΩΝ

[2]

Κυματισμένη θάλασσα τα έθνη και ταραχή
υδάτων που βγάζουν κραυγή και ανέμου στροβίλισμα
που τα διασκορπίζει.
Φωνή λαών από του ουρανού το θεμέλιο
κατακρημνισμένων εις τον αιώνα χρόνο.
Καθένας τους βιβλίο επάνω στα νερά
πλέουν, πορεύονται τεθλιμμένοι.
Φύλλα πέφτουν τ’ αστέρια ερημώνεται ο ουρανός
δέντρο γυμνό το στερέωμα. Αποδημία.
Γεωμετρία ερήμου στις πόλεις και τις πλατείες όπου
περίσσευε ο τόκος και ο δόλος και καθημερινά
περικοπές από το ευαγγέλιο του χρυσού διάβαζαν
εξαργυρώνοντας με χρέος, ζωής το αντίκρισμα.
Χρυσοποίκιλτες κάποιων οι ώρες και άλλων άνυδρο χώμα.

Δ΄

ΚΑΤΑ ΜΟΝΑΣ

[4]

Το κορμί να συναρμόσεις για να σε βγάλει μέχρι το τέλος
και είναι στη σκοτεινιά της κάμαρης που
παίρνουν φως γαληνεύουν οι ψυχές
αναζητώντας τον ήλιο και φτάνει
κάθε μία να σε καλεί με τη φωνή της γνώριμη από παλιά
αέναα μετρώντας.

Ε΄

ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

[8]

Επιθυμία αποδημίας σε γνώριμη γη
βοή φτερών της καρδιάς ο χτύπος
την αναπότρεπτη στιγμή του στροβιλισμού.
Ένα φύλλο
ένα φύλλο χαρτί από της ζωής σου το δέντρο.
Γράψε επάνω του ό,τι χάνεις
αυτά που φοβάσαι να χάσεις.
Παρακολούθησε την κίνηση, τον μετεωρισμό,
τον στροβιλισμό αυτών που χάνεις κι έπειτα
σωρός τα φύλλα των απωλειών, στρώμα παχύ
επάνω τους να ξαπλώσεις
με ό,τι έχασες να σκεπαστείς καλά.






Από τη συλλογή «Ταξίδι στη σκιά», Εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 2021. 

Ocean Vuong, "Δύο ποιήματα" (μετάφραση - επίμετρο: Μαρίκα Συμεωνίδου)

ΚΟΡΜΙ ΤΟΥ ΑΕΡΑ


Ας υποθέσουμε ότι όντως αλλάζεις τη ζωή σου.
Και το σώμα είναι περισσότερο από
Ένα μέρος της νύχτας – σφραγισμένο με μελανιές. Ας υποθέσουμε ότι ξυπνάς
Και βρίσκεις τη σκιά σου να έχει αντικατασταθεί
Από έναν μαύρο λύκο. Το αγόρι, όμορφο
Και εξαφανισμένο. Έτσι λοιπόν αντ’ αυτού παίρνεις το μαχαίρι στον τοίχο.
Χαράζεις και χαράζεις
Μέχρι να εμφανισθεί ένα νόμισμα φωτός
Και βλέπεις μέσα, τελικά, την ευτυχία. Το μάτι
Κοιτάζει πίσω από την άλλη πλευρά –
Περιμένοντας.

*   *   *

Άννα, σήκω
Θυμήσου
Μοναξιά είναι ακόμα κι ο χρόνος που ξοδεύεις
Ανάμεσα σε κόσμο.
Να εδώ είναι ένα δωμάτιο με όλους μέσα
Τους νεκρούς φίλους που πέρασαν μέσα σου
Όπως ο άνεμος περνά τα ανεμόκρουστα
Μη φοβάσαι, Άννα
Το τέλος του δρόμου είναι τόσο μακρινό
Και το έχουμε αφήσει ήδη
πίσω μας

Μετάφραση: Μαρίκα Συμεωνίδου

Επίμετρο

Ο Ocean Vuong είναι μια σπάνια περίπτωση συγγραφέα. Το 2017 του απονέμεται το κορυφαίο βραβείο T.S. Eliot για την ποιητική του συλλογή Νυχτερινός ουρανός με τραύματα εξόδου (Gutenberg 2021, μετάφραση: Δημήτρης Μαύρος). Το 2018, πριν κυκλοφορήσει το μυθιστόρημά του Στη γη είμαστε πρόσκαιρα υπέροχοι (Gutenberg 2021, μετάφραση: Έφη Φρυδά), πάνω από 15 εφημερίδες και site το είχαν συμπεριλάβει στα πλέον αναμενόμενα βιβλία της χρονιάς. Μόλις κυκλοφόρησε έγινε best seller και μπήκε στη λίστα των New York Times. Αναδείχτηκε το καλύτερο βιβλίο του 2019 για: ΤΙΜΕ, New Yorker, Washington Post, The Guardian, New York Public Library, The Wall Street Journal Magazine, Vanity Fair, Esquire, GQ, Entertainment Weekly, The San Francisco Chronicle κ.ά. O Ocean Vuong γεννήθηκε το 1988 σε έναν ορυζώνα στο Βιετνάμ. Στα δύο του χρόνια, η οικογένειά του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Βιετνάμ και να μείνει για οκτώ μήνες σε έναν καταυλισμό προσφύγων στις Φιλιππίνες πριν μεταναστεύσει στην Αμερική. Είναι ο πρώτος στην οικογένειά του που έμαθε να διαβάζει σε ηλικία 11 ετών και 18 χρόνια αργότερα (2017) έλαβε το βραβείο T.S. Eliot.
To 2022 κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο Time Is a Mother.
Πηγές: Βιβλιοnet, bookpress.

 
Στην εικόνα: Polychrome painting of wolf in the Font-de-Gaume cavern. Drawing by Henri Breuil (1915).

Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

Ολυμπία Τσικαρδάνη, "Αψιθιά με μέλι"

Ίσκιοι από σύννεφα


Νιώθεις στο χώμα που πατάς
τους ήχους της βροχής που ξέπλυναν τα κόκαλα της μνήμης.
Καθώς κοιμάσαι η θάλασσα δροσίζει τ’ ακροδάχτυλα,
ίσκιοι από σύννεφα γυρνούν στης λήθης τα σοκάκια
και την αυγή φωτίζεται ένα απ’ τα πρόσωπά σου.
 
Η μάνα σου αερικό σηκώνεται τις νύχτες,
τινάζει από πάνω της το χώμα
και σου χαμογελά σαν άπιαστο αεράκι.
Νιώθεις ακόμα τα δάχτυλά της στα μαλλιά να σε χτενίζουν.
Στο σπίτι της καρδιάς σαλεύουν περασμένα.
Ένα τραγούδι, μια αγκαλιά φιλιά, ένα αθώο γέλιο,
η δημοσιά που έπαιζες παιδί, στιγμές κάτω απ’ τον ήλιο.

Και παρασύρεσαι στη φλόγα της γραφής.

Η μυρωδιά του γιασεμιού κι ένα κομμάτι ουρανού,
ένα κοχύλι στη στεριά, τα ξέπλεκα μαλλιά της μοναξιάς
κι η αγάπη που κεντάει τ’ όνομά σου σε ρίχνουν στα βαθιά.

Πλάθεις εικόνες μέσα σου, τα μυστικά σμίγουν σαν κρύσταλλοι,
οι πικροδάφνες σε οδηγούν σε δάσος βίου απέραντου.
Αγαπημένες συλλαβές σου ψιθυρίζουν όταν βρέχει
και μέσα σου φιλοξενείς ψυχές που κόβουν μαργαρίτες.

Μα πιο πολύ γνωρίζεις τι θυμάσαι,
τι δεν πρόλαβες να δεις, τι ονειρεύτηκες.
Μέσα σου πάντα κλαίει ένα άγρυπνο φεγγάρι
και δεν μπορείς παρά να φτιάξεις ένα σπίτι από λέξεις
για να σωθεί το φεγγαρόφωτο.

Τώρα,
κρατάς τη γενναιοδωρία που φύλαξες
εκεί που η ζωή δεν είναι υποψία.
Το μόνο που ζητάς
είναι οι λέξεις σου πριν λυτρωθούν,
ν’ αντιφεγγίζουν ένα όνειρο αθωότητας
στο υφαντό του χρόνου.

Από την ενότητα «Χώμα και φτερά»

Γίνε αερικό


Αν κατεβάσεις
τα πανιά του ταξιδιού σου
θε να σκαλώσεις στα ρηχά.
Πουνέντες και λεβάντες,
λίβας και μαϊστράλι,
σορόκο και μελτέμια,
δε θα φυσήξουνε για σε.
Μα είναι κάτι ακτές
που αγκαλιάζουν τους καιρούς
και δένουν το ταξίδι με μετάξι.
Σαν σε καλούν να μείνεις
λύσε τους κάβους
και πέτα τα σκοινιά.
Μείνε και βούτα στον αφρό.
Άναψε δυο φεγγάρια
φέρε νερό της χαραυγής
σπάσε ένα ρόδι στην ποδιά
και γίνε αερικό…

Από την ενότητα «Δείκτες της αγάπης»

Ίδιες σκιές


Πόσες σκιές
μας έκρυψαν το χρώμα
και πόσα ναι
ακύρωσαν τα όχι μας.
Πάντα οι ίδιοι
φορούν στολές διαταγής
και πάντα εμείς
βαδίζουμε
κοιτώντας το κορίτσι της σιωπής μας.

Από την ενότητα «Σκιές πολέμου»

Ομπρέλα στο όνειρο


Πώς ξεκλειδώνεις
μια ματιά και μια καρδιά;
Αρκούν δύο μάτια γελαστά
και μια φωνή ζεστή
μ’ ένα κλειδί του σολ
και ντο ρε μι φα σολ λα… σι.
Σαν τραγουδάκι ειν’ η καρδιά,
και σαν νεροποντή.
Κάνει τη νύχτα αυγερινό
και το φεγγάρι φάρο,
ανοίγει ομπρέλα στ’ όνειρο
και τραγουδάει μ’ ακορντεόν.
-Θα μεγαλώσω κάποτε
και θα’ ρθω να σε πάρω.
Στην παιδική αθωότητα
χειροκροτεί η χαρά.
Μαζί νερό κι αστέρι.

Ανάθεμα στον κόσμο αυτό,
που ν’ αγαπά δεν ξέρει…

Από την ενότητα «Του έρωτα και της σκιάς»

Γίνε πουλί

                         Για τους μαθητές μου


Εσύ, βιβλίο ορθάνοιχτο
κι εγώ τόμος αγάπης.
Εσύ σελίδα άγραφη
κι εγώ χιλιογραμμένη,
εσύ κυπαρισσόμηλο
κι εγώ η αυλή του νου σου.
Ό,τι είχα να σου το πω
βαθιά στο ‘χω γραμμένο.
Έμαθες πως χωρίς ψυχή
η γλώσσα δε μιλάει.
Πως δε διαβάζεται ο καιρός
χωρίς την ιστορία
και πως η γνώση δεν ζητά
παρά την απορία.
Γίνε, λοιπόν, περίληψη
του ανέμου που φυσάει,
γίνε εσύ η μουσική
κι ο στίχος που ζητάει
να τραγουδήσει στη βροχή.
Να μη σε σταματούν ποτέ
οι ιδέες που δεν πάλεψαν
τα λόγια δίχως νόημα
και η αμφιβολία.
Γίνε αεράκι της ζωής,
πανσές σε μια γλαστρούλα,
γίνε σημάδι τ’ ουρανού,
πυξίδα σε καράβι.
Γίνε ανοιχτό παράθυρο
που απ’ έξω έχει πουλιά.
Γίνε πουλί και πέτα!

Όλη η μαγεία της ζωής
είναι τα δυο φτερά!

Από την ενότητα «Σπονδή στη σπουδή»

Από τη συλλογή, «Αψιθιά με μέλι», εκδόσεις Παρέμβαση, 2023.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ

Οι εκδόσεις Παρέμβαση και η Γκαλερί Παπατζίκου
σας προσκαλούν στην παρουσίαση της νέας ποιητικής συλλογής
της Ολυμπίας Τσικαρδάνη,
Αψιθιά με μέλι

Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 28 Ιουνίου 2023 και ώρα 8 μ.μ.

στο καφέ Εκτός Χάρτη (Βενιζέλου 43, Βέροια)

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου, ποιητής

Αγνή Παπακώστα, Δρ Φιλολογίας ΑΠΘ

Ολυμπία Τσικαρδάνη, ποιήτρια

Ανάγνωση ποιημάτων:

Νόπη Καριπίδου, πολιτικός μηχανικός

Λευτέρης Κορυφίδης, φιλόλογος

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Πρόκειται για μία ποιητική συλλογή που μέσα από τη λυρική γραφή της συγγραφέως, φανερώνει την ευεργετική διάσταση της ποίησης για τον άνθρωπο, μπροστά σε κάθε δυσκολία ή προβληματισμό του. Πηγή έμπνευσης η φύση και η δισδιάστατη λειτουργία της, μπλέκοντας αντίθετα στοιχεία, κάτι που φαίνεται και μέσα από τον τίτλο που παντρεύει το πικρό με το γλυκό.



Η Ολυμπία Τσικαρδάνη γεννήθηκε στα Σέρβια Κοζάνης και εργάζεται ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ασχολείται με τη συγγραφή διηγημάτων, δοκιμίων, άρθρων και ποίησης, καθώς και με την κριτική λογοτεχνικών έργων.
Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές «Ανεμώνη» (εκδόσεις Εντύποις, 2016) και «Αψιθιά με μέλι» (εκδόσεις Παρέμβαση, 2023), τη συλλογή διηγημάτων «Τοπία της στοργής» (εκδόσεις Παρέμβαση, 2019) και έχει γράψει το θεατρικό έργο «Μικρές Πατρίδες» το οποίο ανέβηκε στη σκηνή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης. Συμμετέχει στα συλλογικά έργα «Δέκα φτερά (Ποιητικές Συμπλεύσεις Ι)» (εκδόσεις Εντύποις, 2016) και «Ο χρόνος που περνά και χάνεται» (εκδόσεις Παρέμβαση, 2023), ενώ ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά.
Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών και έχει αποσπάσει αρκετά βραβεία σε πανελλήνιους και παγκόσμιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

Περιοδικό Εμβόλιμον, τεύχος 97-98, Άνοιξη - Καλοκαίρι 2023

Περιοδικό Εμβόλιμον

τεύχος 97-98

Άνοιξη - Καλοκαίρι 2023

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 
 
    3  Το γράμμα της σύνταξης
    5  Louise Glück: Εννέα Ποιήματα
  12  Μαρία Δαλαμήτρου: Η διαμάχη δύο ποιητών
  14  Λουίζ Γκλυκ: Για τον T. S. Elliot
  17  Θωμάς Ψύρρας: Η ποίηση των Ταλιμπάν
  27  Νίνα Θεοδωρίδου: Απόσπασμα Ημερολογίου 1922
  31  Ολυμπία Καράγιωργα: Ποιος είσαι συ
  32  Κατερίνα Καριζώνη: Ταξίδι στο Περού
  33  Ασημίνα Λαμπράκου: Κλαυθμού οι χορδές
  34  Χρήστος Παπαγεωργίου: Δόσ’ μου το χέρι σου
  35  Ελένη Σιγαλού: Τα φύκια
  36  Κώστας Θ. Ριζάκης: Ώς τα θολά θηρία θα
  37  Βασίλης Πανδής: Το γλωσσικό δαιμόνιο
  42  Massimo Cazzulo: Μία νέα φωνή της ιταλικής ποίησης
  49  Φεντερίκα Σαΐνι Φαζανότι: Μικρό ανθολόγιο
  53  Χρήστος Μαύρης: Ποίημα χωρίς εικόνα είναι σώμα χωρίς ψυχή
  60  Γκυ ντε Μωπασάν: Η ευτυχία
  65  Θάνος Σίδερης: Εξ αφορμής − Μια φιλική κατάθεση
  68  Δημήτρης Βαρβαρήγος: Ίχνη
  69  Κώστας Λιννός: Τετράστιχα για μιαν αθέατη πατρίδα
  71  Anthony Hirst: Πέντε ποιήματα
  74  Δέσποινα Καϊτατζή-Χουλιούμη: Δύο ποιήματα
  75  Φωτεινή Βασιλοπούλου: Η θυσία
  77  Κατερίνα Παναγιωτοπούλου: Κάθε Παρασκευή
  80  Λουκία Πλυτά: Πολιτιστικό αποτύπωμα
  82  Τριαντάφυλλος Οικονόμου: Ποια είμαι εγώ μάνα;
  87  Ανδρέας Φουσκαρίνης: Ο Χρήστος Ντάντος, μέτοικος Αθηνών από τα Λεχαινά
  94  Λίλια Τσούβα: Η ακινησία
  96  Σοφία Ελευθερίου: Τα παιδικά χρόνια του Λάζαρου
  98  Νόνη Σταματέλου: Τα τελευταία παπούτσια
100  Γεωργία Μακρογιώργου: Τριανταφυλλιά
102  Παναγιώτης Ράμμης: Η σκακιέρα
103  Ευτυχία Αναστοπούλου: Αρχείο Αντώνη Σαμαράκη: Φωτεινά επιστολικά τεκμήρια

        μιας σκοτεινής εποχής. Η αλληλογραφία του συγγραφέα κατά τη διάρκεια της

        επταετούς δικτατορίας − 1967-1973
112  Δήμητρα Μήττα: Η συνήθεια
118  Τριαντάφυλλος Οικονόμου: Ακόρεστη λαιμαργία
121  Ιωάννα Κανιούρα - Alaterre: Η θλίψη το φθινόπωρο
124  Γιάννης Δρούγος: Οι νύχτες
127  Χαρούλα Χατζημιχαήλ: «Ιστορική γνώση, διαπολιτισμικότητα και Σημειωτική για

        τους Γάλλους Φιλέλληνες του 1821 (σε ΑΕΙ με ΑέξΑΕ στη γαλλική γλώσσα)

145  Αφιέρωμα στον Δημήτρη Ιορδ. Καρασάββα
146  Σύντομο βιογραφικό
147  Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας: Τέσσερα ανέκδοτα ποιήματα
149  Κούλα Αδαλόγλου: Οι ποιητικές περιπλανήσεις του Δημήτρη Ιορδ. Καρασάββα.

        Ένα ταξίδι εσωτερικό, από τα λιμάνια στα βάθη της ψυχής
153  Γιώργος Γώτης: Η παρηγοριά της ευεργετικής συνομιλίας
158  Βασίλης Δασκαλάκης: Δημήτρη Ιορδ. Καρασάββα − Βιογραφία
161  Γιάννης Καισαρίδης: Η νήσος του ποιητή
164  Δημήτρης Καπετανάκης: Από το «σύντομο» στο «πλήρες βιογραφικό» − Ένα

        «οδοιπορικό» στην τελευταία ποιητική συλλογή του Δημήτρη Ιορδ. Καρασάββα
167  Φώτης Κουτσαμπάρης: Ο Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας, και οι Νύχτες στη

        Βενετία
169  Θανάσης Μαρκόπουλος: Οι φανταστικές Νύχτες στη Βενετία του Δημήτρη Ιορδ.

        Καρασάββα
172  Δημήτρης Γ. Παπαστεργίου: 48 Σπονδές − Στις θάλασσες του Δημήτρη Ιορδ.

        Καρασάββα
174  Παύλος Παρασκευαΐδης: Η Βέροια στη «Βιογραφία» του Δημήτρη Ιορδ.

        Καρασάββα
177  Ιγνάτης Χουβαρδάς: Η ταυτότητα ενός αθέατου δρόμου
180  Δημήτρης Ιορδ. Καρασάββας: Μικρό Ανθολόγιον

185  Βιβλίων Επίσκεψις


Σχέδια τεύχους: Γλύκα Διονυσοπούλου

Κώστας Θ. Ριζάκης, "καμμένος προτζέκτορας"

καμμένος προτζέκτορας


ξημέρωσε αχαλίνωτος η σάλπιγξ πετεινού
ναν γαλαζώνεις ο ουρανός πες νερωμένον
ούζο παραμερίζουν κ’ αίματα στο πρωινόν
μεθύσι αναπτερώνονται σκεπές καθρέπτης
το τοπίον καλπάζουσα ανυψώνεσαι η τολμη-
ρά προεικών πάσα επομένως εκτροπή πούθε
εγγυάται τόπια ξεδιπλωμένος να εκκινώ πάν-

ορκος πριν κροκίσω πυκνοσακάτεψα πομπές
προσκρούσας φως ο εξάψαχτος σε νύχτα(ν) αποφράδα



                                                         Κώστας Θ. Ριζάκης




Ο ποιητής Κώστας Θ. Ριζάκης (Λαμία, 1960) εξέδωσε δώδεκα συλλογές, τη μία συγκεντρωτική (των εξ πρώτων ‒ γ΄ επαν. Κουκκίδα 2020). Διηύθυνε ή και συνδιηύθυνε επτά έως τώρα (σε εννέα εν συνόλω περ.) λογ. περιοδικά. Επίσης, επιμελήθηκε περί τα 200 βιβλία (ιδία ποιητικά), αρκετά αφιερώματα σε έντυπα άλλων, καθώς και τιμητικούς τόμους σε μορφές (Κ.Ε. Τσιρόπουλο, Γ. Πέγκλη, Μ. Μέσκο, Ο. Αλεξάκη, Σ. Σαράκη, Ζ. Σαμαρά, Β.Π. Καραγιάννη, Γ.Χ. Θεοχάρη, Δ. Αγγελή ‒ τα τελευταία 2 υπό έκδοσιν) τής λογοτεχνίας μας. Ενασχολείται δε και συνεχίζει, με τη σύγχρονη γυναικεία γραφή (Ζ. Δαράκη, Λ. Παππά, Μ. Καραγιάννη, Κ. Κούσουλα, Χ. Κουτσουμπέλη, Έ. Λάγκε, Έ. Κορνέτη, Ν. Κεσμέτη, Κ. Ρουκ, Μ. Κουγιουμτζή, Α. Μπακονίκα, Ά. Γρίβα, Δ. Δημητριάδου, Ν. Χαλκιαδάκη). Πρόσεξε πολύ όσους νεώτερους άξιους. Τελευταία του συλλογή (με τον Σταύρο Σταμπόγλη) η, πυξίδα ουρανομήκης, εκδ. Παρέμβαση 2023. Έχουν γραφεί και εκδοθεί πολυάριθμα μελετήματα για το ποιητικό του έργο.




Πρώτη δημοσίευση

Στην εικόνα: Claude Monet, «Impression, Sunrise» (1872).
Πηγή για την εικόνα: Wikimedia Commons.

Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, "Πόλεμος πατήρ πάντων; Πεζά κείμενα & ποιήματα για την ειρήνη"

“Πόλεμος πατήρ πάντων; Πεζά κείμενα & ποιήματα για την ειρήνη” Μια αντιπολεμική ανθολογία της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.
Ανθολογία που περιλαμβάνει σαράντα εννέα αντιπολεμικά ποιήματα και πεζά, όλα γραμμένα από μέλη της, εξέδωσε η Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης, θέλοντας να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προσήλωσής στα ιδανικά της ειρήνης και του ανθρωπισμού χωρίς προαπαιτούμενα και διακρίσεις.
Όπως σημειώνει στον πρόλογο της έκδοσης ο Πρόεδρος της Ε.Λ.Θ. Βαγγέλης Τασιόπουλος «Για άλλη μια φορά η Εταιρία Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης αξιοποιώντας την ευαισθησία των μελών της και την παρεμβατική της πρακτική, αποφάσισε να μιλήσει ως συλλογικότητα και να πάρει θέση για όσα συμβαίνουν στον τόπο μας και τον κόσμο. Έτσι την 1η Μαρτίου 2022 με ανακοίνωσή της προς τον τύπο και τα Μ.Μ.Ε. με το σύνθημα: Ναι στην ειρήνη. Όχι στον πόλεμο στην Ουκρανία που οδηγεί σε μια ακόμα αιματοχυσία και στον ξεριζωμό χιλιάδων ανθρώπων από τις εστίες τους, διατρανώνει την αντίθεσή της σ’ αυτόν τον παράλογο πόλεμο ο οποίος ακόμη μαίνεται. Υποστηρίξαμε την προσήλωσή μας στα ιδανικά της ειρήνης και του ανθρωπισμού χωρίς προαπαιτούμενα και διακρίσεις. Άλλωστε για εμάς η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ανεκτίμητη και η αυτοδιάθεση των ανθρώπων αδιαπραγμάτευτη.
Στη συνέχεια, αφού εκτιμήσαμε πως ό,τι προηγήθηκε δεν μας ήταν αρκετό αποφασίσαμε ως Δ.Σ. και ανακοινώσαμε στις 13 Μαΐου 2022 στα μέλη, την πρόθεσή μας να εκδώσουμε μια αντιπολεμική ανθολογία με πεζά κείμενα και ποιήματα. Ο θεματολογικός άξονας έλαβε τον προσωρινό τίτλο «Πόλεμος πατήρ πάντων; Πεζά κείμενα και ποιήματα για την ειρήνη». Καρπός αυτής της πρόθεσής μας είναι η ανά χείρας ανθολογία η οποία περιλαμβάνει 49 ποιήματα και πεζά κείμενα των μελών της Ε.Λ.Θ. Επίσης, πρέπει να επισημάνουμε την αφιλοκερδή προσφορά φωτογραφιών του διακεκριμένου και βραβευμένου φωτογράφου Δημήτρη Τοσίδη οι οποίες κοσμούν την έκδοση».