Μυρωδιά βροχής και νοτισμένου χορταριού.
Κάθεσαι στην καφετέρια.
Παραγγέλνεις έναν μέτριο.
Προς στιγμήν χαζεύεις τους λίγους περαστικούς.
Σαν σαλιγκάρια έχουν ξεμυτίσει μετά τη βροχή.
Χαμηλός φωτισμός, αυτή η κίτρινη θαμπή
λάμψη – πρόσωπο νεκρού.
Πίνεις μια γουλιά απ’ τον καφέ.
Όπου κι αν κοιτάξεις, τα μάτια σου
συλλαμβάνουν στιγμιότυπα μελαγχολικά.
Σκέφτεσαι το αύριο.
Αυτό το αύριο σε κρατάει ζωντανό.
Η ελπίδα ότι το αύριο θα διαφέρει από το σήμερα.
Κάτι σημαντικό θα συμβεί αύριο!
Μα ναι, οπωσδήποτε, αύριο θα είσαι ευτυχής!
Αύριο θα αναστηθείς από την εκ νεκρών ζωή.
Θα λάβεις αύριο την πολυπόθητη απάντηση
ή ένα προσδοκώμενο τηλεφώνημα.
Θα σε θυμηθούν αύριο όσοι νομίζεις
πως σε έχουν ξεχάσει.
Τον καφέ σου θα τον πιεις αύριο με συντροφιά
φίλων αγαπημένων.
Όλα θ’ αλλάξουν αύριο!
ας μην έχει αλλάξει τίποτα,
πάντα το παρηγορητικό «θα» ενός
ουτοπικά πολλά υποσχόμενου αύριο
θα… σε συντηρεί.
παρόλο που έχω χρόνια να σε αντικρίσω.
παρόλο που έχεις πάψει από χρόνια να το φοράς.
παρόλο που έχεις χρόνια να με αγγίξεις.
των στεναγμών, ενώ ήξερα μόνο μία),
παρόλο που δεν τα φίλησα ποτέ.
Τώρα σε βλέπω εδώ, μπροστά μου.
Προβάλλεις ξαφνικά, όποτε σου καπνίσει,
απ’ το παράθυρο και πετώντας κάθεσαι
αναπαυτικά στην πολυθρόνα,
όπου καθόσουν άλλοτε, και κοιτάς
τη θωριά του αέρα που έρχεται.
που άνοιξες.
ήλιος με δόντια
σιγή νεκρική
πόλη κενή.
ο ψυχοπομπός
με κόκκινο φανάρι.
Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές «Η Αρχή» (εκδόσεις Οσελότος, 2019), «Μελωδίες λήθης» (εκδόσεις Αποστακτήριο, 2021), «Το όνομα του έρωτα» (εκδόσεις Αποστακτήριο, 2022).
Η ποιητική συλλογή «Περιγραφές του ανεκπλήρωτου» αποτελεί το τέταρτο λογοτεχνικό του έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου