Σοφία Πόταρη, "Θελκτήρια Έρωτος"

 
ΔΕΗΣΗ ΕΡΩΤΙΚΗ


Όμορφη του Έρωτα Θεά,
κερί αγνό σου καίω,
μόσχο λευκό
και αρώματα εκλεκτά.

Εσύ, Ουράνια Θεά,
που ηδονή γεννάς γλυκιά,
την δέησή μου δέξου!

Φέρτον στα πόδια μου
τα τορνευτά
σκυλί αφρισμένο
ν’ αλυχτά,
να σέρνεται,
να με παρακαλά…





ΙΕΡΟΤΕΛΕΣΤΙΑ


Σε κοχύλι ανοιχτό
λιβάνι καίω
στην Σελήνη
για να σε δέσει, όπως με λύνει…

Βοτάνια ερωτικά
καλώ να σε τυλίξουν
μ’ ονειροΐσκιους και σαγήνη.

Στην κλίνη μου
καίγομαι
για να σε ρίξουν!





ΙΕΡΕΙΑ


Γλυκός μηλίτης,
ώριμο βατόμουρο,
ρόδι τραγανό,
τα χείλη σου αρωματίζω.

Στου βωμού σου την φωτιά
ιέρεια ταμένη εγώ,

ανεμοπύρωμα και αγριοκρανιά,
νεροκυπάρισσο και κιτρολεϊμονιά

μοσχομυρίζω!





ΕΡΩΤΟΔΟΥΛΗ


Γλυκέ μου κύριε,
αφέντη και δεσπότη μου,

υπάκουη και ήσυχη κυρά
στα πόδια σου προσπέφτω
απ’ την αυγή
έως το σούρουπο.

Μα την νύχτα
μαινάδα κι αμαζόνα σου,
εξώλης και προώλης…





Από τη συλλογή «Θελκτήρια Έρωτος», εκδ. Κουκούτσι, 2020.