Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Χρίστος Ρουμελιωτάκης, "Ξένος ειμί και άλλα ποιήματα"

         


ΞΕΝΟΣ ΕΙΜΙ

                                                 Στον Τάσο Καπερνάρο

Ξένος ειμί και μισθοφόρος –
κάθε φορά που στη στροφή βλέπω τη θάλασσα
το νιώθω.

Όλη τη μέρα πολεμώ σε ξένο τόπο
τα βράδια, κάτω από το λύχνο,
καθώς με πιάνει η νοσταλγία της πατρίδας
συγγράφω την ανάβασή μου.

Ξένος ειμί και μισθοφόρος –
αν τη διαβάσετε να είστε επιεικείς,
στην εποχή μου
δεν υπήρχε άλλος τρόπος να πεθαίνεις.





ΜΟΝΟ Ο ΟΡΕΣΤΗΣ

                                                       Στην Ειρήνη Δάγλα


Το βλέπω τώρα
πάλι και πάλι που αναδιφώ το ίδιο μυθιστόρημα,
τα πρόσωπα αλλάζουν θέσεις συνεχώς,
έρχονται, φεύγουν, επιστρέφουν,
αποσύρονται –
μόνο ο Ορέστης μένει αμετακίνητος
σε χτυπημένα υπόγεια και συνελεύσεις
χωρίς νερό, χωρίς ψωμί,
χωρίς μαχαίρι,
όποια σελίδα της ζωής μου κι αν γυρίσω.


                                                                             Άνδρος 6.VIII.01





ΤΟ ΣΚΥΛΙ


Μου λεν να πάρω ένα σκυλί –
καλό σκυλί και φύλακας.
Τώρα τι να το πάρεις το σκυλί,
αφού το ξέρεις,
θ’ αρχίσει πάλι ν’ αλυχτάει όλη τη νύχτα
και θα ’ρχονται οι χωροφύλακες χαράματα
να παίρνουν τον πατέρα σου.





ΣΑΡΛΟΤ ΚΟΡΝΤΑΙ

                                               Στην ΄Ελσα Λιαροπούλου


Και τη Σαρλότ Κορνταί βοήθησε
να καταλάβει επιτέλους,
πως δεν μπορεί να αναβάλλει επ’ αόριστον
αναζητώντας το κατάλληλο μαχαίρι∙
έτσι κι αλλιώς όποιο μαχαίρι κι αν διαλέξει
το κάρο έχει αρχίσει να κυλάει
και στα ωραία της μαλλιά στριφογυρίζουνε
προπαροξύτονοι της μοίρας οι ανέμοι.




Η ΑΧΙΒΑΔΑ


Προχθές
τραβώντας το κρεβάτι
βρήκα το χτενάκι σου,
σαν αχιβάδα,
που τραβήχτηκε η θάλασσα
κι έμεινε στη στεριά.
Και σκέφτομαι
αχ, έτσι γίνεται, Θεέ μου, πάντοτε,
η πιο μεγάλη θάλασσα
να καταλήγει σ’ ένα ποίημα γλυφό.





Από τη συλλογή «Ξένος ειμί και άλλα ποιήματα», εκδ. Τυπωθήτω - λάλον ύδωρ,
(β΄ ανατύπωση Φεβρουάριος 2009).

1 σχόλιο: