Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Βασίλης Δασκαλάκης, "Ανέστιος"



ΑΝΕΣΤΙΟΣ

Έβαλα τη φορεσιά της λύπης
περπάτησα μέρες σε μονοπάτια
δρόμους σκοτεινούς,
ήσυχους, φωταγωγημένους και θορυβώδεις.

Αρνήθηκα τη λάμψη της φωτιάς
όσο κι αν με τραβούσε η φλόγα.
Με τις καύσεις των ερειπίων
άλλαξε η ρότα της ανησυχίας μου.

Έζησα δυο αιώνες εξορία
μα ξαναγύρισα.

Ξέχασα, ναι, όμως η λήθη σμίλεψε τη φωνή μου
η μνήμη α ναι η μνήμη
μητέρα σκληρή
απροσπέλαστη ερωμένη
σπασμένος σκληρός δίσκος.

Ένα όστρακο είναι η αμοιβή μου
κάθε καλοκαίρι.



Από την ενότητα: Όμηροι Άγγελοι
ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ - ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ, Ενδυμίων 2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου