Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Μαξ Ζακόμπ, "Η οδός Ραβινιά"


Amadeo Clemente Modigliani, Max Jacob (1916)
Oil on canvas, 73 x 60 cm


Η ΟΔΟΣ ΡΑΒΙΝΙΑ


"Κανένας δεν κολυμπάει δυο φορές στο ίδιο ποτάμι", έλεγε ο φιλόσοφος Ηράκλειτος. Κι όμως είναι πάντα οι ίδιοι που ανεβαίνουν πάλι! Στις ίδιες ώρες περνάνε χαρούμενοι ή λυπημένοι. Εσείς όλοι, διαβάτες της οδού Ραβινιά, σας έχω δώσει ονόματα πεθαμένων της Ιστορίας! Να ο Αγαμέμνων! να η Δις Χάνσκα! ο Οδυσσέας είναι γαλατάς! Ο Πάτροκλος είναι κάτω στο δρόμο, ενώ κάποιος Φαραώ βρίσκεται δίπλα μου. Ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης είναι οι κυρίες του πέμπτου πατώματος. Αλλά εσένα, γέροντα ρακοσυλλέκτη, εσένα που, στο μαγικό πρωινό, έρχεσαι να πάρεις τα συντρίμμια: ακόμα ζωντανά, όταν σβήνω τη βαριά καλή μου λάμπα, εσένα που δε σε ξέρω φτωχέ κι όλο μυστήριο ρακοσυλλέκτη, εσένα, ρακοσυλλέκτη, σε ονομάζω μ’ ένα όνομα ένδοξο κι ευγενικό, σε λέω Ντοστογιέφσκι.



Μτφρ. Τάσος Κόρφης




Από το βιβλίο "Ξένη ποίηση του 20ου αιώνα",
ανθολόγηση Μαρία Λαϊνά,

εκδ. Ελληνικά Γράμματα, 2007.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου